Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Dość często można się spotkać z mylnym przekonaniem, że komputer z dostępem do Internetu rozwiąże wszelkie bariery, także te architektoniczne czy komunikacyjne – niestety to nie jest takie proste. Bariery architektoniczne to utrudnienia wynikające z otoczenia fizycznego, na przykład brak podjazdów, wind czy szerokich drzwi – tu żaden komputer nie pomoże, bo nadal nie wejdziemy do urzędu czy nie wyjdziemy swobodnie z domu. Bariery techniczne są związane z ograniczeniami sprzętowymi albo oprogramowaniem, które utrudnia korzystanie z technologii, np. nieprzystosowany interfejs dla osób z niepełnosprawnością. Jeśli komputer jest odpowiednio dostosowany, to te bariery można zmniejszyć, ale sam zakup komputera nie rozwiązuje wszystkich technicznych wyzwań – czasem trzeba jeszcze oprogramowania asystującego czy odpowiednich urządzeń peryferyjnych. Bardzo często myli się też bariery komunikacyjne z komunikowaniem się. Według mnie to jest pułapka semantyczna – bariery komunikacyjne to problemy z transportem publicznym, przemieszczaniem się po mieście, czyli bardziej związane z logistyką, a nie z rozmową czy wymianą informacji na odległość. Typowym błędem myślowym jest też utożsamianie Internetu jako „leku na wszystko”; tymczasem on głównie pomaga właśnie w sferze komunikacji – pozwala zrównać szanse w kontaktach międzyludzkich czy w dostępie do usług online. Oczywiście, Internet przyczynia się do likwidacji wielu barier społecznych, ale konkretne ograniczenia przestrzenne czy techniczne muszą być rozwiązane innymi środkami, zgodnie z dobrymi praktykami projektowania przestrzeni dostępnych lub technologii wspierających.