Zawód: Opiekunka środowiskowa
Kategorie: Dieta i żywienie Aktywizacja i czas wolny Choroby i niepełnosprawności
Wskazanie potrzeby snu jako właściwej odpowiedzi jest oparte na typowych reakcjach organizmu na jego niedobór. Z mojego doświadczenia w pracy z osobami wymagającymi opieki wynika, że objawy takie jak zmęczenie po nocy, senność czy niechęć do wstawania z łóżka jasno sugerują, że sen nie był wystarczająco regenerujący. To nie jest tylko jakiś kaprys — organizm po prostu nie zdążył się zregenerować. Standardy opieki, np. wg wytycznych Polskiego Towarzystwa Pielęgniarek, podkreślają jak ważne jest monitorowanie długości i jakości snu podopiecznych. W praktyce, jeśli ktoś notorycznie jest senny o poranku, to sygnał do sprawdzenia warunków snu: wygodne łóżko, ciche otoczenie, odpowiednia temperatura. Warto też pamiętać, że przewlekły brak snu prowadzi do poważnych konsekwencji zdrowotnych — od problemów z koncentracją, przez obniżoną odporność, aż po ryzyko depresji czy zaburzeń metabolicznych. Często w pracy spotykam się z sytuacjami, gdzie poprawa higieny snu (np. wyciszenie przed snem, regularne godziny zasypiania) przynosi niesamowite efekty. Moim zdaniem, podstawą dobrej opieki jest właśnie rozpoznanie tej potrzeby i szybka reakcja, bo zbagatelizowanie problemu pogłębia ogólne zmęczenie i prowadzi do pogorszenia stanu zdrowia.