Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Patrząc na opisane objawy – ból głowy, głód, osłabienie, zimny pot i rozszerzone źrenice – łatwo pomylić różne stany, które mogą wystąpić u osoby z cukrzycą. Hiperglikemia, czyli zbyt wysoki poziom cukru, zwykle objawia się suchością w ustach, wzmożonym pragnieniem, częstym oddawaniem moczu, a niekiedy sennością czy nudnościami, ale nie powoduje nagłego głodu czy zimnych potów. To częsty błąd, bo wiele osób sądzi, że każda nieprawidłowość u cukrzyka to od razu wysoki cukier. Tymczasem przy hiperglikemii objawy nie pojawiają się gwałtownie i raczej nie wywołują takich nagłych zmian w stanie świadomości. Hipertyreoza (nadczynność tarczycy) oraz hipotyreoza (niedoczynność tarczycy) są chorobami metabolicznymi, ale ich objawy rozwijają się powoli i raczej nie powodują nagłych ataków głodu, zimnych potów czy rozszerzenia źrenic. Hipertyreoza może dawać pobudzenie, drżenia rąk, utratę masy ciała, a hipotyreoza – ospałość, przybieranie na wadze, suchą skórę. Typowym błędem jest też myślenie, że każda nieprawidłowość metaboliczna będzie miała podobne objawy, co prowadzi do błędnej diagnostyki. Standardy postępowania jasno rozdzielają objawy hipoglikemii i hiperglikemii, dlatego ważne jest, żeby umieć je rozpoznać i nie wrzucać wszystkich do jednego worka. W codziennej praktyce najważniejsze jest szybkie odróżnienie tych stanów, bo podejmowane działania są zupełnie inne. Reasumując, poprawna diagnostyka opiera się na rozpoznaniu typowych objawów i szybkim pomiarze glikemii – to podstawa bezpiecznej opieki nad osobą z cukrzycą.