Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Choć haftowanie na kanwie, składanie papieru techniką origami oraz wycinanie papierowych witraży są interesującymi formami aktywności manualnej, to niekoniecznie odpowiadają one na specyficzne potrzeby osób z przykurczem dłoni. Haftowanie wymaga precyzyjnych, powtarzalnych ruchów, które mogą być trudne dla osób z ograniczoną sprawnością. Wymaga ono także użycia igły i nitki, co może być niekomfortowe i prowadzić do frustracji, a tym samym nie sprzyja postępowi w rehabilitacji. Składanie origami, choć rozwija zdolności manualne, wymaga często bardzo precyzyjnych ruchów oraz dobrej koordynacji wzrokowo-ruchowej, co może być wyzwaniem dla osoby z przykurczem. Z kolei wycinanie papierowych witraży, mimo że angażuje ruchy ręki, nie dostarcza tak intensywnego treningu siłowego i sprawnościowego jak lepienie z masy solnej. Typowe błędy myślowe w ocenie tych metod polegają na ignorowaniu specyfiki i indywidualnych potrzeb podopiecznych. W terapii manualnej kluczowe jest dostosowanie aktywności do możliwości pacjenta, a wybrane z nich powinny być skoncentrowane na rozwijaniu siły i funkcji manualnych, co rzeczywiście może przyczynić się do poprawy sprawności funkcjonalnej dłoni.