Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
Aby przygotować osobę, która długo leżała w łóżku, do samodzielnego poruszania się, opiekunka powinna wykorzystać
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Bierne unoszenie ciała jest kluczową techniką w rehabilitacji osób, które długo pozostają w łóżku, ponieważ wspiera ich adaptację do samodzielnego poruszania się. Ta metoda polega na pomocniczym uniesieniu ciała pacjenta przez opiekuna, co aktywuje mięśnie oraz poprawia krążenie krwi. Przykładem zastosowania tej techniki jest pomoc w podnoszeniu pacjenta z pozycji leżącej do siedzącej na krawędzi łóżka. Dzięki temu pacjent ma możliwość stopniowego przyzwyczajania się do pozycji pionowej, co jest kluczowe w procesie rehabilitacji. Bierne unoszenie ciała powinno być stosowane zgodnie z zasadami ergonomii, aby uniknąć kontuzji zarówno u pacjenta, jak i opiekuna. W praktyce, technika ta jest zgodna z wytycznymi organizacji zajmujących się rehabilitacją, które podkreślają konieczność angażowania pacjenta w proces przywracania mobilności. Regularne stosowanie tej metody przyczynia się do poprawy funkcji motorycznych oraz psychicznych pacjenta, zwiększając jego niezależność.
Stabilizatory oraz ortezy tułowia są elementami wspierającymi, które mogą być pomocne w określonych sytuacjach, jednak ich zastosowanie nie jest zalecane w kontekście przygotowania pacjenta do samodzielnego poruszania się po długotrwałym unieruchomieniu w łóżku. Stabilizatory mają na celu ograniczenie ruchomości stawów i są stosowane głównie w przypadku kontuzji lub po operacjach, a ich długotrwałe używanie może prowadzić do osłabienia mięśni i zwiększenia ryzyka atrofii. Ortezy tułowia mogą z kolei unieruchamiać ciało w sposób, który ogranicza naturalny ruch i osłabia zdolność do samodzielnego poruszania się. W przypadku kąpieli rozgrzewających, choć mogą one przynosić ulgę w bólu i napięciu mięśni, nie są wystarczające jako jedyna metoda przygotowania pacjenta do ruchu. Praktyka ta nie angażuje pacjenta w aktywność fizyczną, co jest niezbędne dla odbudowy siły i koordynacji ruchowej. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że jedynie stosowanie sprzętu ortopedycznego wystarczy do rehabilitacji, podczas gdy kluczowym aspektem jest aktywne angażowanie pacjenta w proces mobilizacji oraz dążenie do jego samodzielności.