Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
W kontakcie z podopiecznym w terminalnym stadium choroby nowotworowej należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Stopniowe ujawnianie podopiecznemu sytuacji zdrowotnej, z jednoczesnym wsparciem, jest kluczowym elementem opieki paliatywnej i hospicyjnej. Tego rodzaju podejście respektuje prawo pacjenta do informacji, a jednocześnie uwzględnia jego emocjonalny stan, co jest niezwykle ważne w terminalnym stadium choroby. Praktyka ta opiera się na zasadach komunikacji empatycznej, która pozwala na budowanie zaufania między pacjentem a opiekunem. Umożliwia to pacjentowi stopniowe przyswajanie trudnych wiadomości, a także daje mu przestrzeń na zadawanie pytań i wyrażenie swoich obaw. Przykładowo, podczas rozmowy można zacząć od omawiania aspektów, które są dla pacjenta zrozumiałe, a następnie delikatnie wprowadzać bardziej skomplikowane i trudne tematy, takie jak prognozy zdrowotne. Kluczowe jest również, aby zapewnić pacjentowi wsparcie emocjonalne, co może obejmować rozmowy o jego obawach, planach na przyszłość czy potrzebach duchowych. Takie zindywidualizowane podejście jest zgodne z zaleceniami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) oraz standardami opieki, które podkreślają znaczenie holistycznego podejścia do pacjenta.
Konsultowanie tylko z rodziną sytuacji podopiecznego jest podejściem, które ignoruje fundamentalne prawo pacjenta do bycia informowanym o swoim stanie zdrowia. Pomijanie pacjenta w rozmowach o jego chorobie może prowadzić do poczucia alienacji i utraty kontroli nad własnym życiem, co jest szczególnie niekorzystne w sytuacji terminalnej. Ujawnianie podopiecznemu, że może jeszcze wyzdrowieć, jest na ogół nieetyczne, gdyż może wprowadzać w błąd i fałszować rzeczywistość, co z kolei może prowadzić do frustracji i rozczarowania, gdy nadzieje te nie spełnią się. Zmiana tematu, gdy pacjent wspomina o śmierci, neguje jego uczucia i rzeczywiste potrzeby emocjonalne. Osoby w terminalnym stadium choroby często pragną rozmawiać o swoich obawach i oczekiwaniach dotyczących śmierci, a ignorowanie tych rozmów może prowadzić do pogorszenia stanu psychicznego pacjenta. Poprawne podejście powinno być oparte na otwartej i szczerej komunikacji, która umożliwia pacjentowi aktywny udział w podejmowaniu decyzji dotyczących jego opieki. Ostatecznie, każdy pacjent powinien mieć możliwość wyrażenia swoich myśli i uczuć, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w zakresie opieki nad osobami w terminalnym stadium choroby.