Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
W interakcji z pacjentem w ostatnim etapie choroby nowotworowej powinno się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wiesz co, tłumaczenie pacjentowi jego sytuacji zdrowotnej, a do tego jeszcze wspieranie go w tym procesie, to naprawdę istotny element w opiece paliatywnej i hospicyjnej. Takie podejście szanuje prawo pacjenta do informacji i bierze pod uwagę jego emocje, co w końcu jest mega ważne, zwłaszcza gdy mówimy o końcowym etapie choroby. To, co jest fajne, to to, że taka komunikacja pozwala budować zaufanie między pacjentem a opiekunem. Dzięki temu pacjent może lepiej przyswajać trudne wiadomości i ma przestrzeń, by zadawać pytania czy mówić o swoich obawach. Na przykład, można zacząć rozmowę od rzeczy, które pacjent już rozumie, a potem delikatnie wprowadzać bardziej skomplikowane tematy, jak przyszłość jego zdrowia. Ważne, żeby zapewnić mu wsparcie emocjonalne, porozmawiać o jego lękach, planach na przyszłość czy stronie duchowej. Taki spersonalizowany sposób podejścia jest zgodny z tym, co mówi WHO i wpisuje się w standardy opieki, które podkreślają, jak ważne jest holistyczne traktowanie pacjenta.
Słuchaj, skupianie się wyłącznie na rodzinie przy omawianiu sytuacji pacjenta, to raczej kiepska sprawa. Taki sposób działania całkowicie pomija prawo pacjenta do wiedzy o swoim zdrowiu. Ignorowanie jego obecności w rozmowach o chorobie prowadzi do poczucia odosobnienia i straty kontroli nad swoim życiem, co w końcu nie jest fajne, zwłaszcza w końcowej fazie choroby. Obiecując pacjentowi, że może jeszcze wyzdrowieć, tak naprawdę wprowadza się go w błąd, co może skutkować frustracją, gdy rzeczywistość okaże się inna. A jak pacjent wspomina o śmierci i zaczynasz zmieniać temat, to tak, jakbyś negował jego uczucia i potrzeby. Ludzie w terminalnym etapie często chcą rozmawiać o swoich obawach czy oczekiwaniach dotyczących śmierci, a unikanie tych rozmów może tylko pogorszyć ich stan psychiczny. Najlepiej byłoby postawić na szczerość w komunikacji, żeby pacjent mógł aktywnie uczestniczyć w podejmowaniu decyzji o swojej opiece. Każdy pacjent powinien mieć prawo wyrazić swoje myśli i uczucia, co jest zgodne z tym, co naprawdę powinno się robić w przypadku osób w terminalnej fazie choroby.