Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
W okresie remisji stwardnienia rozsianego podopieczny powinien
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "wykonywać czynności mimo ograniczeń" jest poprawna, ponieważ w okresie remisji stwardnienia rozsianego pacjenci często doświadczają zmniejszenia objawów, co stwarza możliwości do aktywności fizycznej. Ważne jest, aby dostosować rodzaj i intensywność aktywności do indywidualnych możliwości pacjenta, co zgodne jest z zasadą zindywidualizowanego podejścia w rehabilitacji neurologicznej. Przykłady aktywności, które mogą być korzystne to spacery, ćwiczenia rozciągające, czy joga, które pomagają w utrzymaniu sprawności oraz poprawiają samopoczucie. Standardy rehabilitacji wskazują na konieczność zaangażowania pacjenta w aktywności, które uwzględniają jego ograniczenia, co przyczynia się do poprawy jakości życia. Warto zaznaczyć, że aktywność fizyczna w odpowiednich dawkach może przyczynić się do lepszej kondycji psychicznej i fizycznej, a także zmniejszenia ryzyka powikłań związanych z nieaktywnym trybem życia.
Podejścia sugerujące zwiększenie wysiłku fizycznego, wykonywanie intensywnych ćwiczeń, czy unikanie aktywności fizycznej są niewłaściwe w kontekście stwardnienia rozsianego. Zwiększenie wysiłku fizycznego, bez wcześniejszej oceny stanu pacjenta, może prowadzić do zaostrzenia objawów i wyczerpania organizmu. Standardy rehabilitacyjne podkreślają znaczenie monitorowania odpowiedzi organizmu na wysiłek oraz adaptacji ćwiczeń do indywidualnych potrzeb. Intensywne ćwiczenia w tym stanie mogą być niebezpieczne, gdyż mogą prowadzić do przetrenowania oraz nasilenia zmęczenia, co jest szczególnie problematyczne dla osób z SM. Unikanie wysiłku fizycznego również jest błędne, ponieważ brak aktywności może prowadzić do atrofii mięśniowej i obniżenia ogólnej wydolności, co w dłuższej perspektywie obniża jakość życia pacjenta. Zamiast tego, kluczowe jest zrozumienie, że rehabilitacja powinna opierać się na angażujących aktywnościach, które są dostosowane do możliwości danej osoby, co jest zgodne z zasadami holistycznego podejścia w medycynie. Edukacja pacjentów w zakresie bezpiecznych form aktywności jest niezbędna dla ich zdrowia i samopoczucia.