Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób zakłada, że w okresie zaostrzenia reumatoidalnego zapalenia stawów należy skupić się na ćwiczeniach lub dodatkowych pomiarach parametrów życiowych, ale to spore uproszczenie, a czasem nawet poważny błąd. Wykonywanie ćwiczeń czynnych wolnych, choć ogólnie zalecane jako element rehabilitacji, nie powinno być głównym celem w ostrym okresie – wtedy stawy potrzebują odpoczynku, a nie forsowania, bo zbyt intensywna aktywność może zaostrzyć ból i stan zapalny. Takie ćwiczenia wdraża się dopiero, gdy dolegliwości ustąpią lub się zmniejszą. Z kolei pomiary ciśnienia tętniczego i diurezy nocnej są istotne u pacjentów z innymi schorzeniami, np. kardiologicznymi czy nefrologicznymi, ale nie stanowią priorytetu w bezpośredniej opiece nad osobą z RZS w fazie ostrej. To trochę tak, jakby skupiać się na pobocznych objawach, a nie samym sednie problemu. Podawanie antybiotyków i leków uspokajających jest już całkiem nie na miejscu – antybiotyki stosuje się tylko wtedy, gdy dojdzie do infekcji bakteryjnej, a nie w przypadku samego RZS, który jest chorobą autoimmunologiczną. Leki uspokajające, z kolei, mogą być czasem pomocne przy dużym niepokoju, ale nigdy nie są podstawą leczenia czy opieki. Częsty błąd to myślenie, że leki czy pomiary zawsze są najważniejsze, ale w rzeczywistości największej uwagi wymagają codzienne czynności, które dla osoby zdrowej są banalne, a dla chorej – często nieosiągalne bez wsparcia. Dlatego właśnie profesjonalna opieka nad pacjentem z RZS w okresie zaostrzenia powinna skupiać się głównie na pomocy przy podstawowych zabiegach pielęgnacyjnych i łagodzeniu skutków choroby w praktyce dnia codziennego.