Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych
Zawód: Opiekunka środowiskowa
W trakcie wykonywania zabiegów higieniczno-pielęgnacyjnych u podopiecznego z zaawansowanym stanem otępiennym, opiekunka dokonując oceny zmian zachodzących w stanie zdrowia i w wyglądzie zewnętrznym podopiecznego, powinna stosować obserwację
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Obserwacja bezpośrednia ukryta jest kluczowym narzędziem w ocenie stanu zdrowia i wyglądu zewnętrznego podopiecznych z zaawansowanym stanem otępiennym. Tego rodzaju obserwacja polega na analizie zachowań i reakcji pacjenta w sytuacjach codziennych, bez jego świadomego udziału w procesie oceny. W praktyce, opiekunka może zauważyć zmiany w zachowaniu podopiecznego podczas wykonywania zabiegów higieniczno-pielęgnacyjnych, co pozwala na wczesne wykrycie niepokojących objawów, takich jak zmiany w osobowości, problemy z komunikacją, czy oznaki bólu. Stosując tę metodę, opiekunka przestrzega standardów opieki geriatrycznej, które sugerują, że aby skutecznie monitorować kondycję pacjenta, należy uwzględnić jego codzienne interakcje oraz zmiany w zachowaniu. Przykładowo, jeśli podopieczny regularnie wykazuje opór wobec kąpieli, może to oznaczać niepokój lub ból, co powinno być odnotowane w dokumentacji medycznej. Obserwacja ta jest także zgodna z zasadami etyki w opiece, które nakładają obowiązek dostrzegania subtelnych sygnałów zdrowotnych, które mogą wpływać na jakość życia pacjenta.
Wybór obserwacji standaryzowanej może wydawać się logiczny, jednak w kontekście pacjentów z otępieniem, jest to podejście ograniczone i często nieefektywne. Standaryzowane protokoły oceny nie uwzględniają specyficznych i unikalnych zachowań, które mogą się pojawiać u pacjenta z otępieniem, co jest kluczowe w ocenie ich stanu zdrowia. Obserwacja bezpośrednia jawna, która polega na tym, że pacjent jest świadomy, że jest obserwowany, może prowadzić do zafałszowania wyników. Pacjenci z otępieniem mogą nie być w stanie prawidłowo reagować lub mogą zmieniać swoje zachowanie, gdy są świadomi, że są oceniani, co skutkuje błędnymi danymi na temat ich rzeczywistego stanu. Kontrolowana obserwacja może być również niewłaściwa w praktyce opieki pielęgniarskiej, gdyż wymaga sztucznego ustawienia sytuacji, co może nie odzwierciedlać naturalnych interakcji pacjenta. Każde z tych podejść nie pozwala na wnikliwą analizę i może prowadzić do pominięcia istotnych zmian w stanie zdrowia pacjenta, a co za tym idzie, do niewłaściwego planowania dalszej opieki. W opiece nad osobami z zaawansowanym otępieniem kluczowe jest zrozumienie, że potrzeby i zachowania pacjentów mogą być złożone i wymagają elastycznych oraz dostosowanych metod obserwacji, co najlepiej realizuje się poprzez ukrytą, bezpośrednią obserwację.