Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

Wiele osób myśli, że w chorobie wrzodowej należy unikać tłuszczów czy białka zwierzęcego i automatycznie skreśla gotowane mięso, chudy twaróg albo chude ryby. To jednak nie jest zgodne z aktualnymi zaleceniami dietetycznymi. Jeśli chodzi o gotowane mięso, to ono – pod warunkiem, że nie jest smażone, mocno przyprawione czy tłuste – jest lekkostrawne i nie powoduje dodatkowego drażnienia śluzówki dwunastnicy. Podobnie chudy twaróg jest lekkim źródłem białka i nie obciąża przewodu pokarmowego, a wręcz bywa zalecany w łagodnych dietach. Chude ryby również są szczególnie polecane, bo dostarczają łatwostrawnego białka oraz cennych kwasów omega-3; tutaj oczywiście ważne jest, żeby były gotowane na parze lub duszone bez tłuszczu. Częsty błąd polega na tym, że przy chorobie wrzodowej szuka się winy w produktach białkowych, natomiast faktycznym problemem są produkty ciężkostrawne, tłuste albo mechanicznie drażniące śluzówkę. Pieczywo razowe, chociaż zdrowe dla wielu osób, jest tu wyjątkiem – zawiera dużo błonnika nierozpuszczalnego, który może podrażniać i opóźniać regenerację błony śluzowej jelit czy żołądka. Właśnie dlatego w diecie wrzodowej zaleca się wybieranie jasnego pieczywa, makaronów, kasz drobnych i jasnego ryżu. Warto wiedzieć, że zarówno praktyka kliniczna, jak i wytyczne dietetyczne podkreślają znaczenie ograniczenia pokarmów drażniących mechanicznie, a niekoniecznie białkowych czy niskotłuszczowych. Moim zdaniem, dobrze jest zawsze spojrzeć na dietę całościowo i nie bać się chudych mięs czy nabiału, kiedy są odpowiednio przygotowane i podane.