Kwalifikacja: SPO.05 - Świadczenie usług opiekuńczych

W praktyce opieki nad osobami leżącymi nietrudno o pomyłkę w kolejności wymiany bielizny pościelowej. Często słyszy się, że wystarczy zakończyć na zmianie prześcieradła lub podkładu nieprzemakalnego, bo to one mają największy kontakt z ciałem chorego i pochłaniają najwięcej zanieczyszczeń. Jednak taka logika pomija istotę kompleksowej wymiany — czystość musi dotyczyć całego zestawu pościeli, nie tylko tej „od spodu” czy najbliżej skóry. Poszewka na poduszkę jest ważna, ale sama jej wymiana nie zabezpiecza pacjenta przed kontaktem z zanieczyszczoną kołdrą czy narzutą, które są równie narażone na zabrudzenia płynami ustrojowymi, potem czy nawet resztkami jedzenia. Spotykam się też z przekonaniem, że podkład nieprzemakalny można zostawić na koniec, bo chroni materac, ale pozostawienie kołdry bez czystej poszwy jest niezgodne z dobrymi praktykami pielęgnacyjnymi. To właśnie wymiana poszwy powinna wieńczyć proces – kołdra jest duża, trudna do ochrony i najłatwiej przenosi zanieczyszczenia, jeśli nie nakryjemy jej na czysto. Takie błędne podejście często wynika z rutyny, pośpiechu lub niedostatecznego zrozumienia procedur. Warto podkreślić, że prawidłowa kolejność nie tylko podnosi standard higieny, ale również wpływa na komfort pacjenta – po wymianie poszwy osoba leżąca natychmiast czuje się świeżo, bez konieczności dodatkowego przekładania i poprawiania. Standardy branżowe, zarówno w opiece szpitalnej, jak i domowej, jasno wskazują: ostatnim elementem powinna być poszwa na kołdrę, a poprzedzają ją wymiana prześcieradła, podkładu i poszewki na poduszkę. To szczegół, ale bardzo ważny dla jakości całej opieki.