Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wybór innego ustawienia bazy pryzmatu niż ku górze prowadzi do błędnej metodologii badania korespondencji siatkówkowej. Ustawienie bazy do nosa lub do skroni jest stosowane przy innych badaniach ortoptycznych, najczęściej w analizie ruchów poziomych gałek ocznych i ocenie forii poziomych. Natomiast baza ku dołowi, choć czasami stosowana do oceny ruchów pionowych, nie pozwala na uzyskanie wiarygodnych wyników w kontekście korespondencji siatkówkowej za pomocą testu pryzmat-czerwony filtr. Głównym powodem jest specyfika tego badania: obrazy muszą być przesunięte w określony sposób, aby umożliwić interpretację pracy obu oczu i wychwycenie ewentualnych anomalii. Częsty błąd myślowy polega na założeniu, że kierunek bazy nie ma znaczenia, bo pryzmat 'tylko przesuwa obraz', jednak w praktyce każda zmiana kierunku bazy zmienia tor projekcji na siatkówce i de facto przekłada się na inne wyniki diagnostyczne. Zdarza się też, że osoby mylą techniki stosowane przy innych testach ortoptycznych, np. test Hirschberga czy test Maddoxa, gdzie rzeczywiście bazę ustawia się w innych kierunkach, zależnie od celu badania. W przypadku korespondencji siatkówkowej istotne jest, by przesunięcie obrazu następowało w płaszczyźnie pionowej, ponieważ tylko wtedy można dokładnie określić, jak funkcjonuje korespondencja między odpowiednimi punktami siatkówki każdego oka. Niedoprecyzowanie ustawienia pryzmatu wpływa negatywnie na jakość wyników, a w efekcie na dalsze postępowanie terapeutyczne. Dobrych praktyk uczy się już na etapie edukacji techników optometrystów, bo prawidłowa metodologia w takich prostych testach ma ogromny wpływ na całą ścieżkę diagnostyczno-terapeutyczną.