Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wiele osób mylnie zakłada, że ustawienie pryzmatu bazą do nosa lub do skroni jest właściwe, bo kojarzy to z kompensacją zezów poziomych albo ogólnym przesuwaniem obrazu na boki. To dość częsty błąd, który wynika z przełożenia reguł stosowanych w badaniach ruchomości oczu czy pomiarach kąta zeza na procedury oceniające korespondencję siatkówkową, a to jednak zupełnie inna bajka. Ustawienie pryzmatu bazą do nosa albo do skroni daje przesunięcie poziome obrazu, które nie pozwala w pełni zróżnicować czy mamy do czynienia z korespondencją prawidłową, czy anomalią – bo to właśnie przesunięcia pionowe, a nie poziome, są kluczowe w tym konkretnym teście. Jeszcze innym nieporozumieniem jest mylenie kierunku bazy pryzmatu z kierunkiem stosowania pryzmatów korekcyjnych w terapii zeza, które rzeczywiście mogą być ustawiane różnie, w zależności od rodzaju i kąta odchylenia. Jeśli chodzi o ustawienie pryzmatu bazą ku dołowi, to można by pomyśleć, że efekt będzie zbliżony do bazy ku górze – ale właśnie nie, bo przesuwa obraz w odwrotną stronę, co prowadzi do błędnych odczytów i interpretacji wyników. Moim zdaniem takie nieprawidłowe ustawienia to wynik uproszczeń lub braku znajomości celu badania – w praktyce ortoptycznej przy badaniu korespondencji siatkówkowej zawsze chodzi o precyzyjne i powtarzalne przesunięcie obrazu w pionie, dlatego przyjęto standard: pryzmat bazą ku górze. To nie jest przypadek, tylko efekt wieloletnich obserwacji i praktyki klinicznej – takie ustawienie daje najbardziej czytelne i obiektywne wyniki, na których można polegać w codziennej pracy z pacjentami.