Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wiele osób może pomylić te narzędzia, bo na pierwszy rzut oka wszystkie wydają się związane z oceną funkcji wzrokowych, jednak różnią się one znacząco przeznaczeniem. Karty Tellera to testy przeznaczone głównie dla niemowląt i małych dzieci, gdzie ocenia się ostrość wzroku w sposób obiektywny na podstawie preferencji patrzenia, a nie akomodacji. W praktyce karty te kompletnie nie nadają się do badania odpowiedzi skokowej „bliż – dal”, bo nie wymagają szybkiej zmiany ostrości, tylko skupienia się na prostych wzorach. Karty fuzjyjne natomiast służą do oceny fuzji obrazu, czyli zdolności łączenia dwóch obrazów widzianych przez każde oko, i wykorzystywane są głównie w diagnostyce widzenia obuocznego. Można się nabrać, bo obie te funkcje – akomodacja i fuzja – leżą blisko siebie, jednak narzędzia są inne. Tablice Ishihary z kolei mają całkowicie inne zastosowanie – to test na rozpoznawanie barw, wykrywający głównie daltonizm czy inne zaburzenia widzenia barwnego, więc absolutnie nie mają nic wspólnego z akomodacją czy ćwiczeniami skokowymi. Z mojego doświadczenia najczęstszy błąd to mylenie specjalistycznych narzędzi do oceny jednej funkcji wzrokowej z innymi, które po prostu mają inne zastosowanie w gabinecie. Jeśli ktoś nie pracował z tymi testami w praktyce, łatwo się pogubić – kluczowe jest nie tylko zapamiętanie nazw, ale też rozumienie, jaką funkcję narząd wzroku sprawdza się danym testem i co dzięki temu można wykryć. Zawsze warto pamiętać, by dobierać narzędzie diagnostyczne ścisłe do tego, co chcemy ocenić – to podstawa dobrej praktyki optometrycznej i okulistycznej.