Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wielu osobom na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jeśli w jednym oku jest nadwzroczność, a w drugim krótkowzroczność, to mamy po prostu jakąś formę anizometropii – stąd czasem pojawia się termin izoanizotropia, chociaż on w ogóle nie funkcjonuje w oficjalnej nomenklaturze optycznej. To trochę takie mylące skojarzenie słowne. W rzeczywistości anizometropia oznacza różnicę w wielkości wady refrakcji pomiędzy oczami, ale nie określa, czy różnica dotyczy kierunku (czyli znaku) tej wady. Z kolei odpowiedzi hyperopia i myopia opisują konkretne rodzaje wad refrakcji: hyperopia to po prostu nadwzroczność, a myopia – krótkowzroczność. I jasne, można by pomyśleć, że skoro jedno oko wykazuje nadwzroczność, to odpowiedź 'hyperopia' wystarczy – ale to nie jest pełny opis sytuacji, bo pytanie dotyczy związku między obojgiem oczu. Moim zdaniem łatwo się tu pomylić, bo w praktyce wiele osób skupia się na pojedynczych wadach zamiast szukać relacji między nimi. Takie podejście prowadzi do błędu w rozpoznaniu, bo pojęcie antymetropii jest ściśle zarezerwowane dla sytuacji, gdy jedno oko jest krótkowzroczne, a drugie nadwzroczne. Standardy optometrii i okulistyki bardzo precyzyjnie definiują te terminy i rozróżniają je w praktyce, co jest ważne przy doborze korekcji i prognozowaniu problemów z widzeniem obuocznym. Warto więc rozumieć różnice i nie mylić pojedynczych nazw wad ze zjawiskami dotyczącymi obu oczu jednocześnie.