Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

W przypadku I typu zeza akomodacyjnego, sedno problemu tkwi w tym, że przyczyną jest niewyrównana wada refrakcji – najczęściej nadwzroczność. Z mojego doświadczenia, bardzo często myli się tutaj rolę ćwiczeń ortoptycznych i korekcji okularowej. Ćwiczenia z diploskopem czy stereoskopem mogą jak najbardziej wspierać leczenie, poprawiając fuzję czy stereopsję, chociaż uczciwie trzeba przyznać, że najważniejsze i tak jest pełne wyrównanie wady refrakcji. Dobre praktyki jednoznacznie wskazują, że zanim pomyślimy o jakichkolwiek bardziej inwazyjnych działaniach, musimy zapewnić dziecku odpowiednie okulary, które wyrównują wadę i umożliwiają prawidłową pracę obuocznego widzenia. Natomiast operacyjna korekta zeza w tej jednostce chorobowej jest niezgodna z aktualnymi standardami leczenia. To nie jest problem ustawienia mięśni, tylko tego, że oko musi zbyt mocno się akomodować, co powoduje zezowanie. Zresztą, operacja niesie ryzyko powikłań, a efekt często jest niezadowalający, bo nie usuwa pierwotnej przyczyny. Typowy błąd myślowy polega na przekonaniu, że każdy zez wymaga operacji – a to wielkie uproszczenie. W rzeczywistości chirurgia jest zarezerwowana dla przypadków opornych na leczenie zachowawcze, których, szczerze mówiąc, w I typie zeza akomodacyjnego po prostu nie spotyka się często. Pełna korekcja okularowa i ewentualne ćwiczenia ortoptyczne są więc podstawą i żadnej z tych metod nie można uznać za niewłaściwą, wręcz przeciwnie – to złoty standard w tej grupie pacjentów.