Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wiele osób przy rozwiązywaniu takich pytań myli pojęcia związane z rodzajami niezborności i doborem soczewek. Złożona, mieszana i niezłożona niezborność to określenia dotyczące rodzaju astygmatyzmu, ale w większości przypadków dotyczą one takich sytuacji, gdzie oś i wartości refrakcji są względnie regularne – to znaczy, krzywizna rogówki może być różna w dwóch głównych przekrojach, ale pozostaje przewidywalna i cylindryczna. W praktyce okulistycznej i optometrycznej do korekcji takich regularnych astygmatyzmów najczęściej wystarczają soczewki miękkie toryczne lub okulary cylindryczne. Nawet najbardziej zaawansowane miękkie soczewki nie poradzą sobie dobrze z nieregularnościami powierzchni rogówki, bo one „układają się” do jej kształtu, zamiast go wyrównywać. Częstym błędem jest myślenie, że każda złożona niezborność wymaga sztywnych soczewek – tymczasem, o ile nie ma nieregularnych deformacji, dobry optometrysta może zastosować mniej inwazyjne i wygodniejsze dla pacjenta rozwiązania. Moim zdaniem, jeśli ktoś myśli, że do niezborności mieszanej czy złożonej twarde soczewki są standardem, to nie zna realiów branżowych. Kluczową sprawą jest topografia rogówki – to ona decyduje, czy soczewka twarda będzie konieczna. Typowym powodem błędnych odpowiedzi jest też niedokładne rozróżnienie pojęcia nieregularności od innych typów astygmatyzmu. Warto zapamiętać, że twarde soczewki są zarezerwowane tam, gdzie inne metody zwyczajnie nie dają szans na prawidłową korekcję widzenia, szczególnie przy stożku rogówki czy bliznach po urazach. Przy regularnych niezbornościach stawia się na komfort i dostępność rozwiązań miękkich.