Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wiele osób, nawet tych trochę już obeznanych z optyką, myli typy astygmatyzmu i zakłada, że każde zaburzenie widzenia w osi można skorygować zarówno twardymi, jak i miękkimi soczewkami, bez większego znaczenia, czy jest ono proste, mieszane czy złożone. Tymczasem podstawową sprawą jest zrozumienie, czym różni się niezborność nieregularna od innych typów – niezborność niezłożona to po prostu „zwykły” astygmatyzm regularny, gdzie osie są do siebie prostopadłe (to jest najczęstszy przypadek spotykany w gabinecie). Tutaj spokojnie radzą sobie okulary albo soczewki miękkie toryczne, a twarde nie mają przewagi praktycznej. Z kolei pojęcia niezborności złożonej czy mieszanej dotyczą specyficznych układów wad refrakcji, ale nie wskazują jednoznacznie na nieregularność powierzchni rogówki. Niezborność mieszana to sytuacja, kiedy jedna oś jest skupiająca, a druga rozpraszająca – i znów, przy regularnej powierzchni, można ją skutecznie korygować standardowymi metodami. Problem zaczyna się dopiero wtedy, gdy powierzchnia rogówki jest nieregularna, np. przy bliznach czy stożku, bo wtedy światło załamuje się chaotycznie i tylko twarda, sztywna soczewka potrafi „wygładzić” ten efekt. W praktyce – najczęstszym błędem jest przekonanie, że każda soczewka „załatwi sprawę” niezborności, podczas gdy tylko twarde soczewki mają właściwości pozwalające na korekcję nieregularnej powierzchni rogówki. To naprawdę kluczowe dla skutecznej korekcji, a błędne rozumienie tego prowadzi do nietrafionych prób leczenia i frustracji pacjentów. Warto więc wiedzieć, że miękkie soczewki czy okulary w nieregularnym astygmatyzmie po prostu się nie sprawdzają – i to jest właśnie ta subtelna, ale bardzo ważna różnica.