Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

W praktyce optometrycznej oraz okulistycznej bardzo łatwo natknąć się na mylne wyobrażenia dotyczące narzędzi wykorzystywanych do badania ostrości wzroku, szczególnie u pacjentów z zaburzoną akomodacją. Często można spotkać się z przekonaniem, że pryzmaty, filtry czy okulary polaryzacyjne mogą w jakiś sposób pomóc w ocenie ostrości wzroku, ale to niestety nie do końca prawda. Pryzmaty, nawet o mocy 10 dioptrii, służą do badania i korekcji zaburzeń widzenia obuocznego, takich jak zez czy problemy z fuzją obrazów, i nie mają właściwości poprawiających ostrość widzenia w przypadku porażenia akomodacji. Owszem, są bardzo przydatne w innych procedurach, ale nie w tej konkretnej sytuacji. Filtr czerwony natomiast kojarzony jest bardziej z testami widzenia barwnego, czasem z diagnostyką funkcji siatkówki, ale nie wpływa na ostrość widzenia – jego użycie nie daje żadnych informacji o jakości obrazu na siatkówce po porażeniu akomodacji. Okulary polaryzacyjne zaś pełnią głównie rolę w testach widzenia obuocznego (jak stereotesty) czy ochronie przed światłem spolaryzowanym, ale nie mają wpływu na ostrość uzyskiwaną na siatkówce ani na możliwość obejścia problemu z akomodacją. Częstym błędem jest mylenie narzędzi do diagnostyki refrakcji z tymi do diagnostyki funkcji siatkówki lub układu obuocznego – to zupełnie inne dziedziny i inne zasady działania. Właściwe podejście, zgodne ze standardami branżowymi, zakłada użycie otworu stenopoeicznego, bo tylko on pozwala odizolować wpływ akomodacji i optyki oka na ostrość wzroku. Warto o tym pamiętać, bo nieprawidłowy wybór narzędzia może prowadzić do błędnej diagnozy i niepotrzebnych dodatkowych badań.