Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Pacjenci z niestałym zezem rozbieżnym wymagają specyficznego podejścia terapeutycznego, którego celem jest nie tylko poprawa konwergencji, ale i nauczenie świadomej kontroli zbieżności oczu. W praktyce klinicznej łatwo się pomylić, bo narzędzi do ćwiczeń ortoptycznych jest dużo i czasami wybór wydaje się nieoczywisty – ale musimy pamiętać, że nie każde z nich nadaje się do stymulowania dodatniej względnej konwergencji. Mnemokop to instrument wykorzystywany raczej do treningu pamięci wzrokowej oraz analizy percepcyjnej, więc w kontekście ćwiczeń motoryki obuocznej nie daje realnych efektów. Cheiroskop z kolei służy głównie do ćwiczeń koordynacji oko–ręka i synchronizacji obu gałek ocznych podczas działań manualnych, ale nie wymusza aktywnej konwergencji na bliskie odległości. Stereoskop, choć wykorzystywany w testach widzenia stereoskopowego i czasami do ćwiczeń fuzji, nie jest narzędziem pierwszego wyboru przy ćwiczeniach dodatniej względnej konwergencji – raczej stosuje się go do oceny i treningu percepcji głębi oraz fuzji obrazów. Typowym błędem, według mnie częstym wśród osób początkujących w ortoptyce, jest myślenie, że każde urządzenie z kategorii „ćwiczeń obuocznych” poprawi konwergencję – niestety, tak nie jest. Skuteczne ćwiczenia PRC muszą być oparte na mechanizmie aktywnej zbieżności, a taką możliwość dają właśnie karty z kropkami. Warto zwracać uwagę na cel terapeutyczny i precyzyjnie dobierać narzędzia – to jedna z najważniejszych dobrych praktyk w rehabilitacji ortoptycznej według aktualnych standardów branżowych.