Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Uzyskanie ortopozcyji na skrzydle Maddoxa po zastosowaniu korekcji pryzmatycznej 6 Δ BS wcale nie wskazuje na egzoforię ani egzotropię, co by się mogło wydawać na pierwszy rzut oka, bo przy egzoforii, czyli tendencji oka do ucieczki na zewnątrz, korekcja byłaby zawsze pryzmatem podstawą do nosa, a nie do skroni. Wynik taki jak 6 Δ base out (BS) oznacza, że musimy skierować obraz do skroni, by wyrównać tendencję oka do ruchu do środka. Błędne jest też zakładanie, że mamy do czynienia z esotropią – to już zez jawny, w którym oko stale ustawione jest do środka, a nie tylko podczas przerwania fuzji jak w forii. Często osoby uczące się mylą forię z tropią, ale w praktyce różnica jest fundamentalna: foria ujawnia się w warunkach przerwanej fuzji, np. podczas badania Maddoxa, a tropia widoczna jest cały czas. Mylenie jednostek – stopnie i dioptrie pryzmatyczne – również jest typową pułapką, bo 6° to nie to samo co 6 Δ i nie można tych wartości stosować zamiennie bez odpowiedniego przeliczenia. Doświadczenie pokazuje, że niektórzy automatycznie przypisują korekcję pryzmatyczną do egzoforii, bo kojarzą „rozsuwanie” obrazu z ruchem na zewnątrz, co jest nieporozumieniem. Podsumowując, tylko esoforia 6 Δ jest właściwym rozpoznaniem w tej sytuacji, bo tylko ona wymaga właśnie takiej korekcji (base out) do osiągnięcia ortopozycji na skrzydle Maddoxa. Warto wyrobić sobie nawyk dokładnej analizy mechanizmu działania pryzmatów w badaniach heteroforii, bo to kluczowe dla prawidłowej diagnostyki i późniejszego postępowania klinicznego.