Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

W okulistyce bardzo często można się pogubić, bo nazwy różnych testów bywają podobne lub wprowadzają w błąd, a do tego nie każdy egzaminujący skupia się na praktycznych aspektach diagnostyki. Test Schobera jest typowym badaniem z zakresu ortopedii, służy do oceny ruchomości kręgosłupa lędźwiowego i kompletnie nie ma zastosowania w okulistyce ani w diagnostyce zeza. To częsty błąd – ktoś słyszy „test Schobera” i automatycznie kojarzy z jakimś pomiarem kąta, ale niestety to błąd branżowy. Z kolei badanie na krzyżu Maddoxa oraz na skrzydle Maddoxa (ostatnie to raczej mylne pojęcie, bo w praktyce nie używa się określenia „skrzydło Maddoxa”, prawdopodobnie chodziło o „pręt Maddoxa”) dotyczą oceny forii, czyli ukrytych odchyleń gałek ocznych, i wymagają zaawansowanej współpracy ze strony pacjenta. Te testy wykorzystuje się głównie u osób dorosłych lub starszych dzieci, które potrafią opisać swoje wrażenia wzrokowe, bo polegają na subiektywnej ocenie położenia linii świetlnej czy obrazu. U dwulatka nie ma co liczyć na takie odpowiedzi – to po prostu nierealne. W praktyce klinicznej dla najmłodszych dzieci stosuje się testy obiektywne, takie jak właśnie test Krimsky’ego lub test Hirschberga. Wybór testów Maddoxa do pomiaru kąta zeza u małego dziecka wynika najczęściej z niezrozumienia różnicy między forią a tropią (zez jawny vs. ukryty) oraz braku praktycznego doświadczenia w badaniu dzieci. Standardy okulistyczne i wytyczne polskich oraz zagranicznych towarzystw jednoznacznie wskazują, że do obiektywnego pomiaru kąta zeza u dwulatków najbardziej odpowiednią metodą jest test Krimsky’ego, a reszta to metody zdecydowanie mniej przydatne w tej grupie wiekowej.