Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wybierając narzędzia do ćwiczeń utrwalających fiksację centralną, łatwo pomylić ich funkcje, zwłaszcza jeśli nie miało się wcześniej praktyki z ortoptycznym sprzętem. Berneloskop, choć brzmi profesjonalnie, to jednak specjalistyczne urządzenie do analizy widzenia obuocznego i oceny stopnia fuzji, a nie do pracy nad punktem fiksacji. Jego zastosowanie polega na wykrywaniu i terapii zezów – raczej nie jest wykorzystywany do bezpośredniej reedukacji centralnej fiksacji. Karty z kropkami mogą kojarzyć się z ćwiczeniami percepcji wzrokowej, ale one raczej służą treningowi koordynacji wzrokowo-ruchowej, czasem też konwergencji, a nie stricte nauce patrzenia centralną częścią siatkówki. Linijka aperturowa to kolejne narzędzie ukierunkowane na poprawę konwergencji i akomodacji poprzez obserwację obrazów przez specjalne przesłony – czyli znowu, nie o to chodzi, jeśli myślimy o precyzyjnym ustawieniu oka na jeden punkt w celu utrwalenia centralnej fiksacji. Taki błąd w doborze przyrządów jest bardzo częsty, bo w praktyce wszystko kręci się wokół terapii wzroku, ale niuanse są istotne. Właśnie centralna fiksacja wymaga pracy z lokalizatorem, który umożliwia jasną, mechaniczną kontrolę, czy wzrok skupia się dokładnie tam, gdzie trzeba. Wybierając inne narzędzia, łatwo popaść w schemat, że jak coś pomaga w terapii wzroku, to nadaje się do wszystkiego – a niestety, specyfika ćwiczeń wymaga dostosowania sprzętu do zamierzonego efektu. Bardzo często spotykam się z tym, że osoby początkujące mieszają pojęcia związane z konwergencją, akomodacją, fiksacją czy widzeniem obuocznym. W praktyce właśnie lokalizator jest tym, co pozwala skutecznie nauczyć się patrzeć centralnie i tego wymaga większość procedur ortoptycznych według standardów branżowych.