Kwalifikacja: MED.04 - Świadczenie usług medycznych w zakresie ortoptyki

Wybór narzędzia do dalszych ćwiczeń po osiągnięciu centralnej fiksacji jest kluczowy, bo każdy aparat służy zupełnie innym celom w terapii widzenia. Często spotykam się z przekonaniem, że skoro już jest jakaś poprawa, to można od razu przejść do urządzeń typu diploskop czy konwerter, ale to błąd. Diploskop wykorzystuje się głównie do ćwiczenia widzenia obuocznego oraz rozwijania fuzji i stereopsji, czyli tych funkcji, które wymagają już dobrej stabilnej fiksacji centralnej i umiejętności używania obu oczu jednocześnie. Jeśli zastosuje się go zbyt wcześnie, efekt może być odwrotny – pogorszenie precyzji widzenia, a nawet dezorientacja u pacjenta. Konwerter to sprzęt bardziej do oceny jakości fiksacji, a nie do jej aktywnego treningu, więc nie spełni roli narzędzia rozwijającego zdolność utrzymania centralnej fiksacji. Akodometr natomiast kojarzy mi się bardziej z diagnostyką mikroperymetrii czy analizą jakości fiksacji, a nie z systematycznym treningiem. Myślenie, że każde urządzenie okulistyczne nadaje się do każdego etapu terapii, to częsty błąd – niestety w praktyce prowadzi do nieefektywnych ćwiczeń i braku postępów. Kluczowe jest stosowanie sprzętów zgodnie z ich przeznaczeniem i z aktualnym poziomem funkcjonowania pacjenta, dlatego najlepszym wyborem na tym etapie jest właśnie cheiroskop, bo pozwala na dalsze doskonalenie centralnej fiksacji oraz integrację wzroku z motoryką rąk, co jest nieocenione w drodze do pełnej rehabilitacji wzrokowej.