Ustawienie położenia stołu przedniego to absolutna podstawa, jeśli chodzi o precyzyjne zestruganie warstwy drewna na wyrówniarce. Stół przedni reguluje głębokość zbioru, czyli ilość materiału zdejmowanego podczas jednego przejścia. Praktycznie zawsze, gdy stolarz chce uzyskać konkretną grubość zbioru, operuje właśnie wysokością stołu przedniego względem wału nożowego. Ustawiając stół niżej, zdejmujemy grubszą warstwę, a jeśli podniesiemy – cieńszą. Z mojego doświadczenia, często osoby początkujące próbują coś kombinować z nożami czy wałem, a to niepotrzebne zamieszanie. Standardy branżowe mówią wyraźnie, że regulacja stołu przedniego to podstawowy sposób kontroli głębokości strugania. Warto pamiętać też o bezpieczeństwie – nie wolno ustawiać zbyt głębokiego zbioru, bo może dojść do zakleszczenia materiału albo wyrzutu drewna, a to już ryzykowna sprawa. W codziennej pracy stolarza to niby prosta czynność, ale jak się człowiek pośpieszy, to łatwo o błąd. Fajnie też mieć na uwadze, że sama jakość powierzchni po struganiu zależy nie tylko od głębokości zbioru, ale to właśnie pozycja stołu przedniego daje tę bazową kontrolę nad procesem. Według mnie opanowanie tej regulacji to taki pierwszy krok do sensownej i bezpiecznej pracy na wyrówniarce.
Regulowanie wysunięcia wału nożowego, położenia stołu tylnego czy wysunięcia noży nie wpływa bezpośrednio na grubość zbieranej warstwy podczas strugania na wyrówniarce. Te sposoby bywają mylące, bo w praktyce mają inne zastosowanie. Wał nożowy generalnie jest elementem obracającym się ze stałą pozycją względem korpusu maszyny i nie służy do regulowania głębokości zbioru. Próby ustawiania wysunięcia wału mogą prowadzić do poważnych problemów technicznych, a co gorsza – do niebezpiecznych sytuacji przy pracy. Jeżeli chodzi o położenie stołu tylnego, to jest on zazwyczaj ustawiony na równi z ostrzami wału nożowego i pełni funkcję podpory dla już obrobionej powierzchni – nie zmienia się go podczas regulacji głębokości strugania. Wysunięcie noży natomiast decyduje o agresywności cięcia i jakości uzyskanej powierzchni, ale nie odpowiada za kontrolę ilości usuwanego materiału. Typowym błędem jest przekonanie, że skoro nóż zbiera drewno, to jego wysunięcie decyduje o grubości zbioru – to jednak uproszczenie. Zasada działania wyrówniarki opiera się na różnicy poziomów między stołem przednim a wałem nożowym. Zmienność tej różnicy właśnie ustala, jak wiele drewna zostanie zebrane w jednym cyklu. Dobre praktyki branżowe i instrukcje maszyn jasno wskazują, że wszelkie korekty grubości zbioru wykonuje się poprzez regulację stołu przedniego, a nie przez manipulację innymi elementami. Moim zdaniem warto szybko zrozumieć te podstawy, bo to nie tylko wpływa na jakość pracy, ale też na bezpieczeństwo operatora i trwałość maszyny.