Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Zdarza się często, że osoby pracujące przy obróbce drewna przeceniają wpływ zabrudzenia piły na jej bezpośrednią wydajność mechaniczną, zakładając na przykład, że zanieczyszczenia od razu powodują spadek lub wzrost obrotów piły albo natychmiastowe stępienie zębów. W rzeczywistości temat jest bardziej złożony. Zmniejszenie obrotów piły raczej nie następuje z samego powodu zabrudzenia zębów – obroty urządzenia ustalane są przez konstrukcję i silnik maszyny, a nie przez stan powierzchni tnącej. Nadmiar pyłu czy żywicy bardziej zwiększa opory ruchu, prowadząc do nadmiernego nagrzewania się, ale nie przekłada się bezpośrednio na prędkość obrotową narzędzia, o ile nie dojdzie do poważnego zablokowania. Z kolei zwiększenie obrotów w wyniku zabrudzenia nie ma uzasadnienia technicznego – silnik nie przyspieszy, bo piła jest brudna, wręcz przeciwnie, może dojść do większego poboru prądu i przegrzewania się komponentów. Stępienie zębów to oczywiście poważny problem, ale nie jest to efekt natychmiastowy zabrudzenia, tylko raczej długotrwałego użytkowania i pracy w złych warunkach. W praktyce żywica i pył najpierw powodują przegrzewanie się piły, co z czasem może pośrednio sprzyjać tępieniu, ale jest to proces wtórny względem nagrzewania. Największy błąd w rozumowaniu to utożsamianie zabrudzenia z natychmiastową utratą ostrości lub wpływem na prędkość obrotową zamiast skupienia się na zjawisku przegrzewania. Z mojego doświadczenia wynika, że kluczem do długiej żywotności piły jest jej właściwe czyszczenie, bo tylko wtedy można uniknąć poważniejszych problemów eksploatacyjnych. W branżowych poradnikach i praktykach konserwacyjnych zawsze najpierw wskazuje się na konieczność usuwania żywicy i pyłu jako podstawowy krok w utrzymaniu narzędzi – i nie jest to przypadek.