Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Często spotykam się z przekonaniem, że czerwono-brunatne przebarwienia drewna to efekt przesuszenia lub działania niskiej temperatury. Tymczasem nic bardziej mylnego. Przesuszone drewno traci elastyczność, pojawiają się pęknięcia, czasem nawet wyraźnie jaśniejsze smugi, ale raczej nie czerwono-brunatne plamy. To przesąd, że drewno po kilku sezonach staje się „czerwonobrązowe” od słońca czy mrozu. Z mojego doświadczenia wynika, że niska temperatura nie powoduje żadnych specyficznych zmian barwy drewna – drewno może być bardziej kruche, mogą powstać mikropęknięcia, ale o kolorze raczej decydują czynniki biologiczne. Co do ataku przez owady, tu przebarwienia są zupełnie inne. Najczęściej widać drobne otworki, czasem jasne ślady mączki drzewnej, a nie jednolite plamy. Owady, jak spuszczel pospolity czy kołatek domowy, raczej nie zostawiają po sobie czerwono-brunatnych obszarów, tylko właśnie ślady żerowania. Z kolei zgnilizna, zwłaszcza ta wywołana przez grzyby z rodzajów Serpula czy Coniophora, powoduje zmianę struktury drewna i wyraźne przebarwienia, właśnie w odcieniach brunatnych lub czerwonawych. To jest sygnał alarmowy, bo takie drewno już traci swoje właściwości użytkowe. Często błędnie zakłada się, że każda zmiana koloru to tylko kosmetyczna wada, podczas gdy w rzeczywistości to może być pierwszy etap degradacji materiału. W praktyce branżowej przyjmuje się, że prawidłowa diagnostyka wizualna drewna opiera się na ocenie tych zmian – dlatego takie obserwacje są tak ważne dla każdego technika czy inżyniera budowlanego.