Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybierając inne style, łatwo się pomylić, bo meble historyczne często mają bogate zdobienia i solidną budowę, jednak każdy styl ma swoje unikalne cechy. Barok wyróżnia się znacznie bardziej dynamiczną linią, przepychem i falistymi kształtami, a jego ornamenty są jeszcze bardziej rozbudowane, często wręcz teatralne. Dużo tu złoconych zdobień i kontrastów, czego na prezentowanym zdjęciu nie widać – meble są raczej stonowane, proporcjonalne i monumentalne, bez tej typowej dla baroku przesady. Rokoko natomiast idzie w zupełnie innym kierunku – tam króluje lekkość, asymetria i finezyjne linie, mnóstwo jest motywów muszli, rokokowych esów-floresów oraz pastelowych kolorów, które zupełnie nie pasują do masywności i geometrycznej precyzji widocznej tu. Klasycyzm z kolei charakteryzuje się dużo lżejszą formą i większym uporządkowaniem, z wyraźnym nawiązaniem do antyku, ale już bez tej ciężkości i bogactwa rzeźbień. Typowym błędem jest utożsamianie każdego bogato zdobionego mebla z barokiem lub rokoko, bo te style dominowały głównie w XVIII wieku, a tutaj mamy ewidentne odniesienia do włoskiego i francuskiego renesansu, gdzie liczyła się wyważona kompozycja i motywy architektoniczne. Zwracaj uwagę na proporcje, rodzaj ornamentyki i ogólne wrażenie ciężkości – to najpewniejsze wyróżniki mebli renesansowych, które najlepiej rozpoznać w praktyce, porównując je ze wzornikami i standardami branżowymi.