Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wielu uczniów i nawet praktyków czasami uznaje, że do drewna o podwyższonej wilgotności wystarczy zastosować któryś z popularnych klejów, jak np. topliwy, neoprenowy czy mocznikowy. Jednak każde z tych rozwiązań ma konkretne ograniczenia i nie sprawdza się w tej specyficznej sytuacji. Kleje topliwe są świetne do szybkiego montażu, ale tylko przy suchych i dobrze przylegających powierzchniach – wilgotność niszczy ich przyczepność, a temperatura topnienia ogranicza wytrzymałość. Neoprenowe, choć mają elastyczność i są stosunkowo odporne na wodę, to jednak nie tworzą tak mocnych wiązań z wilgotnym drewnem i raczej używa się ich do laminatów, fornirów czy wykładzin. Mocznikowe, znane jako żywice mocznikowo-formaldehydowe, rzeczywiście są szeroko wykorzystywane w produkcji sklejki i płyt, ale wymagają niskiej wilgotności surowca, bo inaczej spoiny są podatne na odkształcenia i degradację. Typowym błędem jest zakładanie, że skoro klej trzyma na sucho, to poradzi sobie też na mokro – niestety, chemia klejenia jest bardziej wymagająca. Fachowa praktyka i zalecenia branżowe mówią jasno: tylko kleje poliuretanowe gwarantują wysoką odporność na wilgoć i umożliwiają uzyskanie trwałego spoinowania w takich trudnych warunkach. Dlatego wybór innego kleju niż poliuretanowy może prowadzić do osłabienia konstrukcji i szybkiego rozwarstwienia, szczególnie jeśli elementy będą narażone na zmienne warunki środowiskowe czy obciążenia mechaniczne.