Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wiele osób myli fałszywą twardziel z wadami wywołanymi przez porażenia grzybami lub z wadami kształtu, ale to dość powszechny błąd, zwłaszcza na początku nauki o drewnie. Fałszywa twardziel nie powstaje w wyniku działania grzybów – jej pojawienie się nie jest skutkiem infekcji biologicznej, lecz zaburzeń w procesach fizjologicznych drzewa. Owszem, pewne grzyby mogą zmienić zabarwienie drewna, ale wtedy mamy do czynienia raczej z sinizną, zgnilizną lub brunatnieniem, które w klasyfikacji wad drewna są wyraźnie oddzielone od fałszywej twardzieli. Wad kształtu dotyczą takie nieprawidłowości jak krzywizny, sęki czy przetarcia, które wynikają z nieprawidłowego wzrostu, uszkodzeń mechanicznych bądź nieodpowiedniej obróbki, a nie z procesów zachodzących w samym wnętrzu drewna. Pęknięcia z kolei to osobna grupa, związana najczęściej z wysychaniem, zmianami wilgotności lub naprężeniami reagującymi na warunki otoczenia – nie mają one nic wspólnego z procesem powstawania twardzieli. Typowy błąd w rozumowaniu polega tu na tym, że widząc przebarwienia lub zmiany struktury drewna, automatycznie zakładamy, że to efekt infekcji lub uszkodzeń mechanicznych, a tymczasem branża drzewna bardzo precyzyjnie rozróżnia wady związane z budową i zabarwieniami od innych typów defektów. Moim zdaniem, warto zapamiętać, że fałszywa twardziel to efekt nieprawidłowej przemiany fizjologicznej drewna i należy ją rozpatrywać w kontekście struktury i barwy, nie zaś kształtu czy uszkodzeń biologicznych. Takie klasyfikowanie jest zgodne z normami technicznymi i praktyką branżową, gdzie istotne jest szybkie i trafne rozpoznanie typu wady, by właściwie ocenić możliwości dalszego wykorzystania drewna.