Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych
Kategorie: Obróbka ręczna Wykończenie powierzchni
Do ostatecznego wyrównania powierzchni drewnianych elementów dębowych, zgodnie z danymi zawartymi w tabeli należy wybrać papier ścierny oznaczony symbolem
| Materiał | Szlifowanie zgrubne | Szlifowanie wykończające |
|---|---|---|
| Sklejka | P 50 – P 60 | P 60 – P 120 |
| Drewno twarde | P 50 – P 60 | P 80 – P 120 |
| Drewno miękkie | P 30 – P 60 | P 60 – P 120 |
| Forniry | P 100 – P 120 | P 120 – P 240 |
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Wybór papieru ściernego P 100 do ostatecznego wyrównania powierzchni elementów dębowych to jak najbardziej trafna decyzja i wynika to bezpośrednio z praktyki stolarskiej oraz wytycznych producentów materiałów ściernych. Dąb to drewno twarde, które charakteryzuje się zwartą strukturą i stosunkowo wysoką odpornością na ścieranie, dlatego nie używa się tu najdrobniejszych gradacji już na etapie wykańczania, żeby nie zniszczyć powierzchni czy nie spowodować efektu „polerowania”, który może źle wpłynąć na przyczepność powłok wykończeniowych. Zgodnie z tabelą oraz ogólnie przyjętymi normami branżowymi (np. PN-EN ISO 21951), końcowe szlifowanie drewna twardego wykonuje się właśnie papierem o gradacji P 80 do P 120. P 100 daje bardzo dobrą równowagę między usunięciem wszelkich niewielkich nierówności a zachowaniem gładkiej, ale nie za bardzo „zalizanej” powierzchni. Moim zdaniem, z punktu widzenia praktyka, to właśnie P 100 pozwala osiągnąć optymalne warunki do dalszego lakierowania lub bejcowania. Zbyt drobny papier mógłby sprawić, że lakiery nie będą się dobrze trzymać, a zbyt gruby – pozostawi rysy. W stolarstwie często stosuje się zasadę stopniowego zmniejszania ziarnistości papieru, kończąc właśnie na P 100 lub P 120 przy dębie, by zapewnić estetyczny i profesjonalny efekt końcowy.