Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wiele osób myśli, że obecność owadów lub ciał obcych w drewnie powoduje jego odkształcenia, ale to trochę mylne podejście. Owszem, owady mogą uszkadzać drewno, ale ich działanie prowadzi raczej do ubytków masy, osłabienia struktury czy nawet próchnienia, a nie typowych deformacji graniaków. Ciała obce, na przykład kawałki metalu, mogą przeszkadzać w obróbce drewna, niszczyć narzędzia czy nawet powodować miejscowe uszkodzenia, ale nie wpływają znacząco na proces naturalnego odkształcania się elementów podczas sezonowania czy eksploatacji. Z kolei równomierna szerokość słojów rocznych jest wręcz pożądana — świadczy o stabilnym wzroście drzewa i zapewnia przewidywalne zachowanie drewna pod wpływem zmian wilgotności. Przekonanie, że to właśnie takie czynniki jak owady czy ciała obce są przyczyną odkształceń, wynika zazwyczaj z braku rozróżnienia między uszkodzeniem strukturalnym a deformacją materiałową. Podstawowym powodem odkształceń elementów z drewna litego jest różnica w skurczu drewna w różnych kierunkach oraz nieregularny układ włókien — te aspekty opisują normy takie jak PN-EN 338 czy PN-D-94021. W praktyce, największe wykrzywienia, wyginania czy „świdrowanie” pojawiają się w deskach i graniakach, gdzie włókna przebiegają pod różnymi kątami do osi elementu. To właśnie te właściwości anizotropii drewna, a nie obecność szkodników czy śmieci, są kluczowe przy ocenie ryzyka deformacji. Warto więc zawsze sprawdzać układ włókien podczas wyboru materiału na konstrukcje, bo to on decyduje o późniejszej stabilności, a nie pojedyncze owady czy kawałek metalu wbity przypadkiem w deskę.