Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Szlifowanie elementów krzywych, a zwłaszcza ich wklęsłości, to zadanie, które wymaga specyficznego podejścia i odpowiedniego doboru narzędzia. Często myli się, że każda szlifierka „da radę” – nic bardziej mylnego. Szlifierka tarczowa, mimo że świetnie sprawdza się przy dużych, płaskich powierzchniach i można nią wykonywać szlifowanie prostych krawędzi, zupełnie nie nadaje się do pracy wewnątrz promieni czy zagłębień. Przy próbie użycia tarczówki w wąskich wklęsłościach bardzo łatwo o zacięcie lub zniszczenie obrabianego materiału, bo tarcza jest zwykle zbyt sztywna i płaska. Bębnowa, choć nieco bardziej elastyczna dzięki powierzchni roboczej, lepiej radzi sobie z szlifowaniem łuków wypukłych, ale zupełnie nie wchodzi w wąskie, wklęsłe przestrzenie – jej kształt ogranicza dostęp i precyzję. Z kolei szlifierka walcowa bywa mylona z wałkową, choć w praktyce pod tą nazwą występują różne rodzaje maszyn, często przystosowane do obróbki powierzchni płaskich lub dużych promieni, ale nie do detali o ostrzejszych krzywiznach i głębszych wklęsłościach. Typowym błędem jest też kierowanie się wyłącznie kształtem narzędzia, bez uwzględnienia jego elastyczności czy możliwości pracy pod różnym kątem. Z mojego doświadczenia wynika, że do precyzyjnego szlifowania elementów wklęsłych i krzywoliniowych zdecydowanie najlepiej nadaje się szlifierka wałkowa, bo pozwala dotrzeć nawet do trudnych miejsc i zapewnić równomierne wykończenie. Umiejętność dobierania odpowiedniego narzędzia do kształtu detalu to według mnie jedna z podstawowych kompetencji dobrego fachowca, więc warto pamiętać, że nie każde narzędzie „uniwersalne” sprawdzi się wszędzie.