Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Papier ścierny o gradacji P 60, P 80 czy P 100 to już zdecydowanie drobniejsze ziarna niż P 20 i używa się ich głównie w kolejnych etapach szlifowania, gdy zależy nam na wygładzeniu powierzchni. Wybierając do szlifowania zgrubnego np. papier P 60, na pierwszy rzut oka można sądzić, że jest wystarczająco szorstki, ale w praktyce okazuje się, że nie radzi sobie z większymi nierównościami czy grubą warstwą starej farby albo lakieru, zwłaszcza na miękkim drewnie. Podobny problem dotyczy P 80 i P 100 – one już są projektowane raczej do wygładzania i przygotowywania powierzchni pod dalsze wykończenie. Często spotyka się przekonanie, że lepiej od razu szlifować drobniejszym papierem, żeby nie naruszyć struktury drewna, ale to jest typowy błąd – zbyt drobne ziarno wydłuża pracę, zużywa się szybciej i nie przynosi żadnych korzyści na etapie wstępnego szlifowania. Standardy branżowe jasno mówią, że do zgrubnego szlifowania stosuje się gradacje od P 12 do P 36 – wszystko powyżej to już raczej do szlifowania pośredniego lub wykańczającego. Często też niedoświadczeni użytkownicy mylą te oznaczenia, bo nie wiedzą, że im mniejsza liczba po P, tym większe ziarno – to nie jest intuicyjne, ale jak już się człowiek przyzwyczai, to od razu wie, czego użyć. W praktyce, zaczynając od zbyt drobnego papieru, można się tylko sfrustrować, bo efekt będzie mizerny, a narzędzia szybciej się zużyją.