Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Stosowanie takich narzędzi jak poziomnica, dłuto czy cyrkiel do trasowania linii cięcia wzdłużnego na tarcicy nieobrzynanej jest zupełnie niepraktyczne i niezgodne z zasadami warsztatowej organizacji pracy. Poziomnica służy raczej do sprawdzania pionu i poziomu powierzchni, więc zupełnie nie sprawdzi się przy wyznaczaniu prostych linii na długiej, nieobrobionej desce. Dłuto natomiast, choć jest niezastąpione przy obróbce ręcznej (na przykład do wycinania gniazd czy rowków), nie nadaje się do trasowania – używanie go do znaczenia linii może uszkodzić powierzchnię drewna, szczególnie jeśli planujemy późniejsze estetyczne wykończenie. Cyrkiel to narzędzie świetne do wyznaczania okręgów bądź łuków, lecz przy cięciu wzdłużnym zupełnie niepotrzebne, bo wymaga punktu zaczepienia i nie pozwala na prowadzenie linii równoległej do krawędzi na całej długości tarcicy. Również użycie samej miary zwijanej i ołówka nie gwarantuje odpowiedniej precyzji – bez liniału ciężko jest poprowadzić długą, prostą linię, szczególnie na nierównej powierzchni. Kątownik i dłuto sprawdzą się co najwyżej przy wyznaczaniu krótkich, poprzecznych linii lub trasowaniu pod kątem 90 stopni, zwykle na brzegu materiału czy przy wykonywaniu połączeń ciesielskich, ale nie podczas mierzenia i znaczenia długiego cięcia wzdłuż. Częstym błędem jest też przekonanie, że wystarczy zaznaczyć początek i koniec cięcia, a linię poprowadzić „na oko” – jednak z mojego doświadczenia, to prosta droga do marnotrawstwa materiału i błędów przy dalszej obróbce. Prawidłowe trasowanie wymaga konsekwentnego stosowania podstawowych, ale sprawdzonych narzędzi: miary, liniału i ołówka, które razem dają gwarancję dokładności i powtarzalności pracy. Właśnie te narzędzia są uznawane za standard w każdym profesjonalnym zakładzie stolarskim.