Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Temat wilgotności drewna bywa mylący, zwłaszcza gdy ktoś spotyka się z różnymi zaleceniami dotyczącymi stolarki meblowej i budownictwa. Zbyt niska wilgotność, na przykład w przedziale 6–8% czy 9–12%, to parametry typowe raczej dla drewna wykorzystywanego w meblach przeznaczonych do wnętrz, podłogach czy wykończeniach stolarskich w suchych pomieszczeniach. Tam rzeczywiście, im suchsze drewno, tym lepiej, bo nie będą powstawać zbyt duże naprężenia przy zmianach wilgotności otoczenia. Jednak na zewnątrz, gdzie powietrze jest wilgotniejsze, a opady to codzienność, drewno musi być nieco bardziej „odporne” na wodę – stąd wyższy zakres wilgotności użytkowej. Wybierając drewno o wilgotności poniżej 13%, ryzykujemy, że po zamontowaniu na zewnątrz bardzo szybko zacznie ono chłonąć wilgoć z powietrza, przez co pojawią się pęknięcia, wygięcia czy nawet odspajanie warstw kleju przy elementach łączonych. Z kolei założenie, że dobre będzie drewno o wilgotności aż 28–30%, to już spory błąd – tak „mokre” drewno praktycznie nie nadaje się do żadnych prac stolarskich, bo bardzo łatwo łapie pleśń, grzyby oraz w krótkim czasie odkształca się i pęka podczas schnięcia. To są parametry typowe bardziej dla świeżo ściętego drewna, które dopiero czeka na sezonowanie lub suszenie. Niestety, często spotykany błąd wynika z przekonania, że meble ogrodowe muszą być wykonane z „świeżego” drewna, bo przecież i tak będą pod chmurką – nic bardziej mylnego! Utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności, czyli tych 13–22%, to kompromis pomiędzy odpornością na warunki atmosferyczne a stabilnością wymiarową materiału. Takie podejście jest nie tylko zgodne z praktyką rzemieślniczą, ale też z zaleceniami renomowanych producentów i aktualnymi normami technicznymi. Warto pamiętać, że dobrze przygotowane drewno to klucz do trwałości i estetyki mebli ogrodowych na lata.