Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

W przypadku wyboru materiału na płytę roboczą stolika kawowego, łatwo ulec pewnym mylnym skojarzeniom. Drewno lite, choć przez lata uchodziło za materiał klasy premium, w praktyce rzadko bywa stosowane na blaty nowoczesnych stolików, zwłaszcza tych o cienkich, zaokrąglonych krawędziach. Po pierwsze, drewno lite jest bardziej podatne na paczenie się i zmiany wilgotności, co przy cienkich elementach może prowadzić do deformacji lub pęknięć, szczególnie przy tak wyeksponowanej krawędzi. Płyta MDF z kolei, mimo że daje gładką powierzchnię i jest łatwa w lakierowaniu, nie posiada charakterystycznej, warstwowej struktury na krawędzi, którą widać na ilustracji. MDF można oczywiście oklejać, ale naturalny, estetyczny efekt warstw jest dla tego materiału nieosiągalny. Podobnie jest z płytą wiórową – to najtańsza opcja, popularna raczej w meblach budżetowych; jej krawędź jest nieefektowna i krucha, a rdzeń płyty nie pozwala na uzyskanie tak gładkiego i estetycznego wykończenia jak przy sklejce. Często spotykam się z przekonaniem, że każdy blat z widocznymi warstwami to płyta wiórowa lub MDF, ale to typowy błąd wynikający z braku rozróżnienia struktur tych materiałów. W praktyce, jeśli liczy się wytrzymałość, stabilność i estetyka – sklejka wygrywa bez dwóch zdań. No i jeszcze jedno: praca ze sklejką wymaga nieco innych narzędzi i technik niż z MDF czy płytą wiórową, bo to materiał twardszy i bardziej wymagający podczas cięcia i frezowania. Warto pamiętać, że dobór materiału ma kluczowe znaczenie nie tylko dla wyglądu, ale przede wszystkim dla trwałości mebla.