Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór narzędzia do wyrównywania krawędzi okleiny bywa mylący, bo można pomyśleć, że każde urządzenie tnące lub obrabiające drewno się nada. Jednak przy pracy z okleiną, zwłaszcza cienką i delikatną, liczy się precyzja i minimalizacja uszkodzeń włókien. Strugarka grubościowa, choć świetna do wyrównywania i uzyskiwania równej grubości litego drewna, jest kompletnie nieprzystosowana do obrabiania cienkich, giętkich arkuszy okleiny. W praktyce taki materiał mógłby się wciągnąć, poszarpać albo nawet całkowicie zniszczyć podczas obróbki strugarką. Pilarka formatowa to z kolei urządzenie przeznaczone raczej do docinania płyt meblowych czy dużych elementów na wymiar. Owszem, można nią precyzyjnie ciąć większe elementy drewna lub płyt, ale cienkie warstwy okleiny często ulegają rozwarstwieniu na krawędzi lub poszarpaniu, co dyskwalifikuje takie rozwiązanie przy profesjonalnym wykonywaniu spoin na szerokość. Formatyzerka bywa mylona z pilarką formatową – w praktyce to podobny rodzaj maszyny, gdzie głównym celem jest uzyskiwanie równych, prostoliniowych krawędzi, ale raczej w kontekście dużych formatów płyt, a nie cienkich oklein. To taki klasyczny błąd myślowy – utożsamiać precyzyjne cięcie z możliwością zastosowania wszystkich maszyn tnących, niezależnie od materiału. Praktyka pokazuje, że tylko gilotyna daje gwarancję, że krawędź okleiny będzie idealnie prosta i bez jakichkolwiek ubytków, co potem przekłada się na jakość spoiny podczas łączenia na szerokość. Profesjonalne zakłady nigdy nie stosują do tego celu formatyzerek ani pilarek – wynik byłby po prostu zbyt niepewny. To taka podstawowa wiedza, którą powinien znać każdy technik technologii drewna czy stolarz meblowy.