Prawidłowy dobór obrabiarek do wykonania wycięcia otworu jak na rysunku to właśnie wyrzynarka i wiertarka. Najpierw, żeby zacząć wycinać taki otwór wewnętrzny (np. kwadratowy lub prostokątny), trzeba najpierw zrobić otwór startowy w materiale – i tu bez wiertarki ani rusz. To właśnie nią wiercisz otwór blisko linii cięcia, przez który potem przeprowadzasz brzeszczot wyrzynarki. Sama wyrzynarka jest z kolei sprzętem bardzo wszechstronnym, świetnie radzi sobie z łukami, narożnikami i nietypowymi kształtami – a w praktyce warsztatowej to podstawa przy wykonywaniu wszelkiego rodzaju otworów zamkniętych. Dobrą praktyką jest, żeby najpierw dokładnie wytrasować miejsce otworu, a potem ostrożnie prowadzić wyrzynarkę po wyznaczonych liniach. Wyrzynarka umożliwia także wykonanie precyzyjnych cięć bez konieczności rozcinania całego elementu, co mocno podnosi estetykę i jakość pracy. W branży stolarskiej i ślusarskiej taki zestaw narzędzi jest wręcz klasykiem, nie tylko w produkcji seryjnej, ale i przy nietypowych, jednostkowych zamówieniach. Moim zdaniem, bez tej dwójki trudno byłoby wyobrazić sobie precyzyjne wycinanie otworów w płytach, zwłaszcza jeśli zależy nam na jakości krawędzi i powtarzalności. Warto też pamiętać, że stosowanie wyrzynarki zgodnie z instrukcją producenta oraz dobieranie odpowiednich brzeszczotów zapewnia bezpieczeństwo pracy i dobrą jakość wycięć.
Wybór narzędzi do wykonywania otworów zamkniętych w płytach to temat, który często budzi wątpliwości, zwłaszcza gdy do dyspozycji mamy różne rodzaje obrabiarek. Bardzo łatwo można się pomylić, sądząc, że pilarka taśmowa czy tarczowa poradzi sobie z takim zadaniem, bo przecież świetnie tnie po linii prostej i jest szybka. Problem w tym, że zarówno pilarka taśmowa, jak i tarczowa nie są przeznaczone do cięcia w środku płyty – nie pozwalają na wykonanie cięcia wewnątrz materiału bez rozcięcia całego elementu, co jest kluczowe przy otworach zamkniętych. Szlifierka wałkowa też nie sprawdzi się tutaj; jej zadaniem jest raczej wygładzanie i kształtowanie już istniejących krawędzi, a nie wykonywanie otworów od podstaw. Z kolei dłutarka łańcuchowa, choć radzi sobie z wycinaniem otworów w drewnie, to jednak jej konstrukcja jest przeznaczona głównie do wykonywania otworów pod zamki czy zawiasy w drzwiach, a nie do precyzyjnych wycięć o regularnych kształtach w cienkich płytach. Strugarko-wyrówniarka natomiast służy do wyrównywania i strugania powierzchni, a nie do wykonywania otworów. Typowym błędem jest utożsamianie funkcji narzędzia z jego nazwą lub domyślnym przeznaczeniem – w praktyce warsztatowej liczą się możliwości techniczne i precyzja, a nie tylko ogólna charakterystyka obrabiarki. Otwory zamknięte, szczególnie o nietypowych kształtach, najwygodniej i najbezpieczniej wykonuje się przy pomocy wiertarki (do otworu startowego) oraz wyrzynarki, która pozwala precyzyjnie wyciąć kształt według trasowania bez konieczności naruszania całej struktury materiału. Warto zawsze dobierać narzędzia zgodnie z realiami technologicznymi i obowiązującymi standardami pracy – to podstawa w każdej pracowni stolarskiej czy ślusarskiej.