Drewno iglaste faktycznie pochodzi z takich drzew jak sosna, świerk czy jodła. To właśnie te gatunki stanowią podstawę większości zastosowań przemysłowych, zwłaszcza w budownictwie czy meblarstwie. Moim zdaniem, w praktyce drewno iglaste wybiera się najczęściej tam, gdzie liczy się wytrzymałość, lekkość oraz łatwość obróbki. Sosna jest u nas najbardziej popularna – właściwie w każdym składzie budowlanym można ją znaleźć. Świerk z kolei to podstawa konstrukcji dachowych, a jodłę docenia się przy produkcji instrumentów muzycznych, bo jej drewno ma bardzo dobre właściwości akustyczne. Z mojego doświadczenia wynika, że drewno iglaste, ze względu na dużą zawartość żywic, jest też wytrzymałe na warunki atmosferyczne, więc dobrze sprawdza się w elementach zewnętrznych. W branży przyjęło się, żeby do więźby dachowej, stelaży i podkładów używać głównie właśnie drewna iglastego – wynika to z korzystnej relacji wytrzymałości do masy oraz umiarkowanej ceny. Warto pamiętać, że zgodnie z normami PN-EN dotyczących drewna konstrukcyjnego, drewno iglaste stanowi podstawę certyfikowanego budownictwa szkieletowego. Dobrym nawykiem jest rozpoznawanie gatunków po igłach i korze – to bardzo pomaga w praktyce na budowie czy w warsztacie.
W tej grupie odpowiedzi pojawia się kilka typowych błędów, które wynikają głównie z mylenia gatunków drzew liściastych z iglastymi. W praktyce olcha, osika, klon, brzoza, grab, jawor, orzech, lipa czy jarzębina to drzewa liściaste. Ich drewno ma zupełnie inne właściwości niż to pochodzące z drzew iglastych. Często spotykam się z przekonaniem, że każde drewno o jasnej barwie to drewno iglaste, ale to spore uproszczenie, które prowadzi do pomyłek. Liściaste gatunki, takie jak brzoza czy klon, są rzeczywiście jasne, ale ich struktura, twardość i przeznaczenie są całkiem inne. Drewno liściaste zwykle jest twardsze, cięższe i stosuje się je raczej do wyrobu mebli, parkietów czy elementów dekoracyjnych, gdzie liczy się precyzja i trwałość. Z kolei drewno iglaste, które pozyskuje się z sosny, świerku lub jodły, cechuje się prostą strukturą, wysoką podatnością na obróbkę mechaniczną oraz korzystną ceną. W budownictwie i przemyśle drzewnym to właśnie drewno iglaste dominuje przy produkcji desek, krokwi czy więźby dachowej, co wynika z jego specyficznych walorów wytrzymałościowych i niewielkiej gęstości – dokładnie tak zalecają normy branżowe. Często spotykam się też z myleniem pojęć pod wpływem popularnych nazw czy regionalnych tradycji, ale warto pamiętać, że w nomenklaturze technicznej zawsze kluczowe jest rozróżnienie między iglastymi a liściastymi. W praktyce wybór nieodpowiedniego rodzaju drewna może prowadzić do poważnych problemów z trwałością konstrukcji – szczególnie gdy drewno liściaste zostanie użyte tam, gdzie wymagane jest iglaste. To ważna sprawa, o której często się zapomina.