Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Często można się pomylić przy klasyfikowaniu drewna okrągłego, bo nazwy takie jak wyrzynek, kłoda czy wałek są na pierwszy rzut oka do siebie podobne, a przecież w praktyce różnią się dość zasadniczo. Wyrzynek to najkrótsza forma drewna okrągłego, zazwyczaj o długości do 1,2 metra, wykorzystywany raczej do produkcji drobnych elementów, palet lub jako drewno opałowe. Kłoda natomiast to surowiec tartaczny, ale jej długość to przeważnie od 2 do 6 metrów, idealna do przerobu na deski, belki czy inne wyroby stolarskie. Kłody są podstawą produkcji drewna konstrukcyjnego, jednak nie zaliczają się do dłużyc właśnie przez ograniczenie długości, które jasno opisują normy branżowe. Wałek natomiast to drewno o długości od 1,2 do 6 metrów, ale o mniejszej średnicy niż kłody – typowo przeznaczane do produkcji słupków, palików czy elementów ciętych na drobniejsze fragmenty. Najczęstszym błędem myślowym jest utożsamianie długości drewna tylko z jego średnicą lub ogólnie zakładanie, że każdy dłuższy kawałek to kłoda. W praktyce jednak podział ten jest bardzo precyzyjnie określony przez normy, jak PN-D-95000:1990, które kategoryzują drewno zarówno według długości, jak i średnicy. Moim zdaniem dokładne rozróżnianie tych klas drewna jest kluczowe w każdej pracy z materiałem drzewnym, bo to od tego zależy nie tylko transport, ale i późniejsze zastosowanie – inaczej traktuje się dłużyce, inaczej kłody, a jeszcze inaczej wałki. Najlepiej więc zawsze sprawdzić długość i średnicę drewna przed przypisaniem go do konkretnej kategorii, żeby uniknąć pomyłek, które w praktyce mogą mocno namieszać w magazynie czy na składzie.