Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybierając drewno o niewłaściwej wilgotności do klejenia mebli skrzyniowych, łatwo popełnić poważny błąd technologiczny, który potem mocno odbija się na trwałości gotowych wyrobów. Często spotykam się z przekonaniem, że im bardziej suche drewno, tym lepiej — czyli ktoś uznaje, że 6–8% wilgotności to korzystna opcja. Niestety, to nie do końca tak działa. Przy drewno zbyt suchym, spoina klejowa może po prostu nie złapać odpowiednio, bo drewno „pije” klej i nie zapewnia dobrej przyczepności. Z drugiej strony, za wysoka wilgotność, jak 10–12% czy nawet 14–16%, to już prosta droga do problemów z odkształcaniem się gotowych mebli. Drewno wtedy lubi pracować, zmienia wymiary, a w konsekwencji powstają szczeliny i osłabienie konstrukcji. Moim zdaniem, takie wartości pojawiają się przez mylne przekładanie warunków budowlanych (gdzie drewno bywa bardzo mokre) albo przez niedoszacowanie tego, jak bardzo mikroklimat pomieszczenia wpływa na drewno już po sklejeniu. Branżowe standardy i zalecenia, np. PN-D-94021, jasno wykazują, że najlepszy zakres wilgotności do klejenia mebli to 8–10%. Tylko wtedy można liczyć na trwałość, estetykę i stabilność skrzyniowych konstrukcji. Uważam, że najczęstszy błąd polega na ignorowaniu roli wilgotności jako czynnika technologicznego i traktowaniu jej jako „czysto magazynowego” zagadnienia. Tymczasem, użycie drewna zbyt mokrego prowadzi do powstawania grzybów, nieprawidłowego wiązania kleju, a nawet ryzyka rozklejenia się mebla po kilku miesiącach. Reasumując, warto trzymać się 8–10% i nie ryzykować – to gwarantuje jakość i długowieczność wyrobów skrzyniowych.