Element krzesła zaznaczony strzałką to klasyczny przykład technologii gięcia drewna, która od lat stosowana jest w meblarstwie, zwłaszcza przy produkcji krzeseł typu Thonet. Ten sposób obróbki drewna polega na poddaniu odpowiednio wysezonowanych elementów (najczęściej z buku) działaniu pary wodnej, co zwiększa ich plastyczność, a następnie wyginaniu ich w specjalnych formach. Dzięki temu można uzyskać łagodne, płynne kształty, które są nie do osiągnięcia innymi metodami, szczególnie gdy chodzi o tak cienkie i wytrzymałe elementy. W praktyce gięcie drewna jest nie tylko techniką efektowną wizualnie, ale też funkcjonalną – pozwala uzyskać lekkość konstrukcji przy zachowaniu dużej wytrzymałości. Z mojego doświadczenia wynika, że dobrze wykonane gięcie pozwala na wieloletnie użytkowanie mebla bez deformacji czy pęknięć, co jest ogromnym atutem. W branży uznaje się tę metodę za jedną z najbardziej zaawansowanych technologicznie i wymagającą dużej precyzji oraz wyczucia materiału. Przykład, który widzisz na zdjęciu, świetnie pokazuje kunszt i tradycję europejskiego rzemiosła stolarskiego, gdzie gięcie było wręcz znakiem rozpoznawczym najlepszych manufaktur meblarskich.
Często pojawia się przekonanie, że elementy o nietypowych kształtach można uzyskać np. przez piłowanie krzywoliniowe czy frezowanie profilowe. Jednak te techniki, mimo że są bardzo praktyczne w stolarstwie, mają zupełnie inne zastosowania. Piłowanie krzywoliniowe służy do wycinania skomplikowanych kształtów w płaskim materiale, ale nie pozwala na uzyskanie trójwymiarowych, płynnych łuków o dużym promieniu, które są integralne w strukturze drewna. Frezowanie profilowe z kolei nadaje krawędziom określony przekrój lub wzór, ale nie zmienia trajektorii całego elementu – nie da się tą metodą uzyskać jednolitego, wygiętego kształtu na całej długości elementu. Dłutowanie natomiast jest jeszcze inną techniką – służy głównie do tworzenia połączeń stolarskich i żłobień, nie do kształtowania dużych, zakrzywionych fragmentów. Z mojej perspektywy, typowym błędem jest mylenie kształtowania przez usuwanie materiału (czyli frezowanie, piłowanie, dłutowanie) z kształtowaniem przez plastyczną zmianę formy bez utraty ciągłości włókien drewna. Właśnie w zachowaniu włókien tkwi sekret wytrzymałości i elastyczności elementów giętych. Gięcie drewna pozwala na uzyskanie mocnych, lekkich i pięknych form, które są praktycznie niemożliwe do wykonania inną metodą bez ryzyka osłabienia konstrukcji. To jeden z powodów, dla których meble gięte są tak cenione i rozpoznawalne na całym świecie.