Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wiele osób zakłada, że wystarczy połączyć elementy ze sobą lub stosować tylko jedną warstwę ochrony, ale przy wykończeniu na wysoki połysk takie podejście jest zdecydowanie ryzykowne. Składanie dwóch elementów po stronach „lewą do lewej” może się wydawać logiczne, ale niestety nawet niewidoczna strona może być pokryta warstwą wykończeniową, która łatwo się rysuje. Dodatkowo podczas transportu elementy mogą się przesuwać, powodując mikrouszkodzenia czy wgniecenia na krawędziach. Pakowanie każdego oddzielnie i opisywanie zawartości to formalnie poprawna praktyka, ale nie daje realnej ochrony powierzchni – brak warstwy separującej sprawia, że kurz albo drobne cząstki z opakowania mogą porysować lakier. Z kolei układanie szczelnie elementów w stos, nawet owiniętych folią i ściągniętych taśmą, to już kompletnie niebezpieczny pomysł — powierzchnie będą się ocierać, a folia stretch sama w sobie nie chroni przed otarciami. W branży stolarskiej, szczególnie przy transporcie mebli klasy premium, takie błędy prowadzą do kosztownych reklamacji i utraty zaufania klienta. Często wynika to z niewłaściwego rozumienia roli poszczególnych warstw zabezpieczających – folia zabezpiecza przed wilgocią, ale nie przed zarysowaniem, a sam papier bezpośrednio na powierzchni to absolutna podstawa. Najlepszą praktyką jest zastosowanie kombinacji: papier (najlepiej bezkwasowy lub bibuła) jako warstwa separująca, a następnie folia jako zabezpieczenie przed warunkami zewnętrznymi. Moim zdaniem, to właśnie takie detale decydują o jakości usług stolarskich i powodują, że produkt dociera do odbiorcy w stanie idealnym.