Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych
Kategorie: Materiały i surowce Obróbka ręczna
Elementy graniakowe mają 12% wilgotności. W celu wykonania z nich płóz sanek należy ich końce przeznaczone do gięcia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
To właśnie moczenie końców elementów graniakowych w ciepłej wodzie jest najlepszym i najczęściej stosowanym sposobem przygotowania drewna do gięcia, kiedy wilgotność drewna wynosi około 12%. W praktyce stolarskiej często spotyka się sytuacje, gdzie trzeba uzyskać odpowiedni promień gięcia, a drewno, nawet jeśli nie jest przesuszone, wymaga dodatkowego zmiękczenia włókien. Z mojego doświadczenia wynika, że samo namoczenie w ciepłej (nie gorącej!) wodzie na kilka godzin potrafi zdziałać cuda – drewno robi się wtedy bardziej plastyczne i mniej podatne na pękanie czy rozwarstwianie. Taką metodę stosuje się nie tylko przy płozach sanek, ale też przy wyrobie łuków, belek czy dekoracyjnych elementów meblowych. W branży przyjęło się, że ciepła woda penetruje włókna drewna szybciej niż zimna, a jednocześnie nie powoduje gwałtownych zmian strukturalnych jak przy parzeniu. Dodatkowo, zgodnie z normami dotyczącymi obróbki drewna (np. PN-D-94021), przed gięciem ważne jest, aby drewno nie było zbyt przesuszone i miało możliwość wchłonięcia wody głównie w miejscach, które będą poddawane odkształceniom. Namaczanie to prosty, tani i skuteczny sposób, który pozwala uzyskać równomierne wygięcie bez ryzyka uszkodzenia struktury drewna. Warto też pamiętać, że dobre praktyki nakazują po namoczeniu giąć elementy możliwie szybko, póki drewno jest jeszcze wilgotne i podatne na odkształcenia.