Pęcherze to typowa wada, która pojawia się wtedy, gdy klej na powierzchni okleinowanej jest rozprowadzony nierówno. Moim zdaniem to jeden z najbardziej irytujących problemów przy okleinowaniu, bo czasem nawet przy dobrym materiale efekt końcowy wygląda nieprofesjonalnie. Technologicznie rzecz biorąc, pęcherze tworzą się tam, gdzie brakuje kleju lub jest go zbyt mało, przez co okleina nie przywiera dokładnie do podłoża. W takich miejscach powietrze zostaje uwięzione i powstają wybrzuszenia. Z kolei tam, gdzie kleju jest za dużo, też mogą pojawić się różne nierówności lub nieestetyczne zgrubienia. Praktyka pokazuje, że równomierne nanoszenie kleju, najlepiej wałkiem lub specjalnym aplikatorem, to klucz do sukcesu. Warto jeszcze pamiętać, żeby przestrzegać zalecanych przez producenta parametrów: ilości kleju, temperatury i czasu docisku. Z mojego doświadczenia wynika, że nawet małe odchylenie od tych wartości może powodować powstawanie pęcherzy, zwłaszcza na dużych powierzchniach. Branżowe standardy podkreślają, że dokładność podczas nanoszenia kleju przekłada się bezpośrednio na jakość i trwałość okleiny. I taka jest prawda – precyzja, cierpliwość i dobry sprzęt to podstawa. Kiedy opanuje się tę technikę, pęcherze raczej się już nie zdarzają.
W kontekście technologii okleinowania, bardzo łatwo pomylić przyczyny powstawania różnych wad, zwłaszcza jeśli nie miało się okazji obserwować procesu na żywo. Plamy, choć wyglądają nieestetycznie, najczęściej są związane z nieodpowiednim przygotowaniem powierzchni – np. brakiem odtłuszczenia lub zanieczyszczeniami na podłożu. Czasem też wynikają z użycia nieodpowiedniego rodzaju kleju, który może zmieniać kolor po wyschnięciu. Jeżeli chodzi o włoczenia, to wada typowa dla oklein naturalnych, gdzie pojawiają się włókna ciągnięte lub 'postrzępione', co wynika raczej z nieprawidłowego cięcia lub słabej jakości materiału, a nie z problemu z rozprowadzeniem kleju. Przebicia klejowe natomiast to sytuacja, w której klej przenika przez okleinę na wierzchnią warstwę, tworząc widoczne, często błyszczące plamki – zazwyczaj dzieje się tak, gdy użyto zbyt dużej ilości produktu lub okleina jest zbyt cienka. Moim zdaniem często powtarzanym błędem jest mylenie pęcherzy ze wspomnianymi przebiciami, ale w praktyce to zupełnie inne mechanizmy. Prawidłowe rozpoznawanie tych usterek jest ważne, bo od tego zależy sposób ich eliminowania. Te odpowiedzi pokazują, że część osób utożsamia efekty wizualne z niewłaściwym nanoszeniem kleju, choć tak naprawdę decydują tutaj szczegóły procesu technologicznego. Dobre praktyki branżowe jasno wskazują: najwięcej pęcherzy powstaje tam, gdzie kleju zabrakło, a nie tam, gdzie go nadużyto czy zabrudzono powierzchnię. Każda z wymienionych wad może wyglądać podobnie na pierwszy rzut oka, ale prawidłowe określenie przyczyny jest kluczowe dla naprawienia problemu i osiągnięcia wysokiej jakości okleinowania.