Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór tarnika czy pilnika do wyrównywania powierzchni drewnianej bywa częstym błędem, zwłaszcza u osób początkujących w obróbce drewna. Choć oba te narzędzia rzeczywiście służą do obróbki drewna, to ich zastosowanie jest zupełnie inne niż w przypadku struga. Tarnik, charakteryzujący się bardzo agresywną powierzchnią, przeznaczony jest raczej do szybkiego zdzierania materiału lub modelowania kształtów tam, gdzie nie zależy nam aż tak bardzo na precyzyjnej, gładkiej powierzchni. Pilnik natomiast używany jest do końcowego wyrównywania, ale raczej w kontekście drobnych poprawek, przy obrabianiu niewielkich elementów czy zaokrąglaniu krawędzi. Sam pilnik nie zapewni jednak równomiernej, gładkiej powierzchni na większej płaszczyźnie drewna – do tego zawsze lepszy jest strug. Strug metalowy spełnia podobną funkcję jak drewniany, jednak na ilustracji wyraźnie widać klasyczną wersję drewnianą, co często umyka uwadze podczas szybkiej selekcji odpowiedzi. W praktyce branżowej, kiedy chodzi o skuteczne i zgodne ze sztuką wyrównywanie większych powierzchni, właśnie strug – szczególnie ten klasyczny, drewniany – jest podstawowym narzędziem. Częsty błąd polega na myleniu narzędzi do wstępnej i końcowej obróbki, co przekłada się na mniej efektywną pracę oraz niższą jakość gotowego wyrobu. Moim zdaniem dobrze jest zapamiętać, że strugiem wykonujemy największą część wyrównywania i wygładzania, a dopiero później – w razie potrzeby – sięgamy po pilnik, tarnik czy papier ścierny do ostatnich poprawek.