Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Zastosowanie podstawek, podpierań albo prowadnic zamiast imaków często wynika z pewnego zamieszania między różnymi typami oprzyrządowania stolarskiego. Podstawki z reguły służą do tymczasowego podpierania elementów, na przykład przy lakierowaniu czy klejeniu, ale absolutnie nie gwarantują stabilności w trakcie strugania – materiał łatwo się przesuwa i nie da się nad nim w pełni zapanować. Podpieraki natomiast, jak sama nazwa sugeruje, mają za zadanie podtrzymać dłuższe fragmenty drewna, by nie opadały albo nie uginały się pod własnym ciężarem poza strugnicą. Użycie ich zamiast imaków prowadziłoby do niepotrzebnych utrudnień, bo nie utrzymają elementu nieruchomo wtedy, kiedy naprawdę tego potrzeba – szczególnie przy precyzyjnej obróbce powierzchni. Prowadnice zaś są wykorzystywane raczej do wyznaczania prostych linii cięcia lub prowadzenia narzędzi, ale nie służą do bezpośredniego mocowania materiału na blacie. Typowym błędem jest zakładanie, że każde dodatkowe oprzyrządowanie w warsztacie sprawdzi się przy każdej czynności, jednak rzeczywistość pokazuje, że tylko specjalistyczne mocowania – takie jak imaki – zapewniają jednocześnie bezpieczeństwo, precyzję i powtarzalność w mocowaniu elementów na strugnicy. Moim zdaniem często wynika to z niewystarczającej praktyki albo zamieszania w nazewnictwie, które w różnych regionach Polski bywa mylące. Warto jednak trzymać się sprawdzonych, klasycznych rozwiązań, bo one są nieprzypadkowo wykorzystywane w każdym profesjonalnym warsztacie i opisane w branżowych instrukcjach BHP oraz podręcznikach dla stolarzy.