Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Wybór innej niż pilarka stołowa obrabiarki do wykonania wręgu wzdłuż ramiaka drzwiowego wynika zazwyczaj z niepełnego zrozumienia przeznaczenia poszczególnych maszyn stolarskich. Strugarka (widoczna z długim stołem i nożami walcowymi) służy głównie do wyrównywania i strugania powierzchni, a nie do wykonywania wręgów. Nawet jeśli ktoś próbowałby odpowiednio poprowadzić element, uzyskana krawędź nigdy nie będzie tak precyzyjna i powtarzalna, jak ta wykonana na formatówce. Z mojego doświadczenia, czasem w warsztatach pojawia się pokusa wykorzystania strugarki do nietypowych operacji – niestety, kończy się to najczęściej stratami materiału albo nierównymi wręgami. Z kolei piła taśmowa, choć świetna do rozcinania i wycinania łuków czy nietypowych kształtów, nie daje możliwości uzyskania równego i powtarzalnego wręgu o określonej szerokości i głębokości. Przy cięciu taśmą, wręgi wychodzą nierówno i wymagają dodatkowego szlifowania, co jest niezgodne z branżowymi standardami. Natomiast wiertarka stołowa to zupełnie inny zakres zastosowań – wiercenie otworów, pogłębianie czy osadzanie okuć, ale absolutnie nie wycinanie wręgów. Typowym błędem myślowym jest założenie, że każda maszyna z ostrzem nadaje się do każdej operacji – to niestety prowadzi do poważnych problemów z jakością wyrobu końcowego i bezpieczeństwem pracy. Dobre praktyki i normy branżowe, takie jak PN-EN 859, jasno wskazują, że wręgi wykonuje się na maszynach umożliwiających precyzyjne prowadzenie elementu i regulację głębokości cięcia, czyli właśnie na pilarkach stołowych z odpowiednim wyposażeniem. Praktyka pokazuje, że właściwy wybór obrabiarki to nie tylko kwestia wygody, ale przede wszystkim jakości i powtarzalności wyrobu.