Kwalifikacja: DRM.03 - Wytwarzanie prostych wyrobów z drewna i materiałów drewnopochodnych

Struganie, dłutowanie i frezowanie to metody, które często myli się z wierceniem, zwłaszcza jeśli chodzi o pracę z drewnem czy płytami meblowymi. Struganie w praktyce wykorzystuje się głównie do wygładzania powierzchni czy zmniejszania grubości elementów drewnianych – zupełnie nie nadaje się do wykonywania otworów, bo po prostu nie jest do tego przeznaczone. Jeśli ktoś o tym pomyślał, to pewnie przez skojarzenie z ręczną lub mechaniczną obróbką drewna, ale tu mechanika procesu jest zupełnie inna. Dłutowanie natomiast, choć pozwala na wykonywanie wgłębień, kieszeni czy nawet prostokątnych otworów, raczej nie sprawdzi się przy okrągłych otworach, które są niezbędne do montażu rozetek na przewody – tę metodę stosuje się najbardziej przy połączeniach czopowych albo gniazdach pod zawiasy. Frezowanie, z kolei, co prawda pozwala na wykonywanie różnych kształtów, rowków czy wpustów, ale do otworów okrągłych o większych średnicach wymaga specjalnego oprzyrządowania (np. frezów palcowych, prowadnic), co w praktyce domowej czy warsztatowej jest raczej rzadkością. Częsty błąd myślenia polega na tym, że każda obróbka mechaniczna da się zastosować zamiennie – niestety, to tak nie działa. Wiercenie daje precyzję, szybkość i powtarzalność, a do otworów pod rozetki wykorzystuje się najczęściej otwornice lub wiertła piórkowe, co jest standardem w branży. Z mojego doświadczenia wynika, że próby wykonania takiego otworu dłutem albo frezarką kończą się niewielką precyzją i kiepskim wyglądem krawędzi, co jest nie do zaakceptowania w meblarstwie użytkowym. Dlatego warto pamiętać o właściwym doborze technologii do konkretnego zadania – to podstawa fachowej pracy.